บทลงโทษของชาคริสลากยาวจนยิ้มหวานแทบตาย.... เพราะเขาลงโทษเธอได้แรง และหนักหน่วงเหลือเกิน...หนักจนเธอถึงกับหมดเรี่ยวแรงไม่สามารถทำอะไรได้ แต่อย่างน้อยเขาก็ใจดีกับเธอมาก เขาสั่งอาหารมาให้เธอที่ห้อง...
" ลุกขึ้นมากินข้าวก่อน ฉันสั่งมาเยอะเลย มาสิเด็กดื้อของฉัน..." ชาคริสเอ่ยด้วยน้ำเสียงที่อบอุ่นราวกับเทพเซียนที่พูดคุยกัน...
ยิ้มหวานถึงกับงุนงง หรือว่าเขาจะสมองกระทบกระเทือน.. หรือว่าจะโดนผีเข้า... เขามาทำดีกับเธอทำไมกัน...
" มองอะไร ไม่เคยเห็นคนหล่อเหรอ.. อ๋อ ลืมไปฉันทั้งหล่ออ รวย และxxxใหญ่ด้วยสิ... ที่สำคัญดูดีที่สุด" ชาคริสขยิบตาให้ให้เด็กดื้อของเขาไปหนึ่งที เรื่องความหล่อเขาเป็นหนึ่งอยู่แล้ว บ้านรวยxxxใหญ่อีกโอ๊ย ไม่มีใครสู้เข้าได้หรอกเชื่อดิ
ยิ้มหวานถึงกับต้องเบ้ปากให้เขาทันที คนบ้าอะไรโคตรจะหลงตัวเองเลย...ให้ตายสิ
ร่างเล็กค่อยๆลุกขึ้นมาจากเตียงของเธอ... แต่ละย่างก้าวมันช่างลำบากยาก
