ภูมินั่งมองไอส์ซิ่งจากไกลๆเขาเห็นเธอทำนั่นทำนี่อยู่ตลอดเวลา ทุกครั้งที่เธอหยิบนั่นลงกระทะ โยนนี่ลงหม้อ.. เธอดูมีความสุขมาก ก็เหมือนที่ตอนเธออยู่กับเขา เธอชอบสรรหาของกินมาให้เขาได้ลิ้มลอง อาหารแปลกหน้ารสชาติแสนดี.. เขายังคงจำมันได้.. ว่ารสชาติฝีมือในการทำอาการของเธอมันดีขนาดไหน...
" จะใช่ลูกฉันรึเปล่าไอส์ซิ่ง.... จะใช่รึเปล่า..."
เมื่อถึงคิวที่เป็นอาหารของคุณภูมิ ไอส์ซิ่งขอเป็นคนทำเอง เพราะเธอรู้ว่าเขาชอบทานรสชาติแบบไหน เธอไม่อยากให้คนอื่นเดือดร้อนเพราะเธอ เพียงแค่เขามานั่งจุมปุกอยู่ในครัวแค่ไม่กี่นาที... มันก็ทำให้เธอเสียวสันหลังวาปๆ เพราะกลัวว่าผู้จัดการจะเข้ามาเห็น แล้วจะดุพวกพี่ๆและเธอด้วยน่ะสิ...
ภูมินั่งรออาหารของเขานานราว20 นาทีเห็นจะได้ แต่ก็ไม่แปลกเพราะคนออกจะเยอะขนาดนี้ ปกติต้องใช้เวลาไม่ต่ำกว่า 30นาที ถือว่าห้องครัวจัดสรรเวลาและการทำกันได้ดี เพราะพวกเขาแบ่งแยกกันทำ จะไม่มาวุ่
