MindGames
(เดิมพันรัก เกมหัวใจ)
บทที่ 17
ถึงเวลา แล้วสินะ
..................................
"พี่ต้าห์"
"ทำไม ถึงมาทำงานอาสาหรอคะ" แรบบิทเอ่ยถามชายหนุ่ม ที่ตอนนี้กำลังอาบน้ำให้เจ้าหมาอ้วนอยู่
"....................."
"ว่าง" เขาเอ่ยตอบเสียงเรียบ โดยไม่ได้หันกลับมามองคู่สนทนา ยังคงอาบน้ำให้เจ้าหมาอ้วนอย่างตั้งใจด้วยสีหน้าราบเรียบ
"อ่ออ" คนตัวเล็กครางรับพอเป็นพิธี ใบหน้าหวานดูสลดลงเล็กน้อย ที่เขาก็ยังคงเอาแต่ตอบสั้นๆ เหมือนเดิม ไม่ว่าเธอจะพยายามชวนเขาคุยสักแค่ไหน พยายามตีสนิทสักแค่ไหน แต่การที่จะเข้าใกล้คนตรงหน้า หนทางมันช่างดูแสนไกลเหลือเกิน ทั้งที่คิดว่าพวกเขาค่อนข้างสนิทกันในระดับหนึ่งแล้วก็ตาม แต่ทว่าเขาก็ราวกับมีกำแพงบางๆ กั้นเอาไว้
'ไม่ยอมแพ้หรอกค่ะ! ∩ (✧Д✧) ∩'
แรบบิทฮึมฮัมในใจ ก่อนจะหันกลับไปมองร่างสูงอีกครั้งด้วยแววตาที่เต็มไปด้วยไฟแห่งความหวังที่กำลังลุกโชน ก่อนจะหันกลับมา
