Kinagat niya ang kanyang sariling labi nang makita ang pagsilay ng ngisi sa mukha ni Kalen. Hindi niya alam kung saan siya titingin.
Sa mukha o sa bakat?
Sa bakat.
Pinilig niya ang kanyang ulo. Iiwas nalang siya ng tingin. Tama, iiwas nalang ng tingin. Nahiya naman kasi ang mata niya sa grasyang nasa harapan niya.
"So, what do you think?" Napalunok siya nang marinig ang baritono nitong boses. Shet, paano kaya 'to umungol?
Manyak! Talandi ka Margareth!
"O-oo na! H-hindi na maliit! Isuot mo na yang pantalon mo!" Nanginginig parin ang kanyang boses. Ni hindi siya makapagsalita nang maayos dahil sa lalaking 'to!
Muli niya itong sinulyapan sa gilid ng kanyang mga mata at napalunok nang makitang mataman lanbg itong nakatitig sakanya. Ang kulay abo nitong mga mata ay punong-puno ng pagnana
