“เมลบี พี่ฝากบอกซัมเมอร์ด้วยนะว่าขับรถพี่กลับบ้านไปเลย ” แล้วออทั่มก็ส่งกุญแจรถของเขาให้เมลบี
ฉันกับเมลบีก็มองหน้ากันแบบงงๆ
และออทั่มก็หยิบกระเป๋าถือใบโปรดของฉันไปอย่าหน้าตาเฉย
“นั่นน่าจะทำอะไรกับกระเป๋าของฉันนะ หยุดนะ มันแพงนะเว้ย ” ฉันรีบเดินตามไปทันที
ออทั่มหันหน้ามาแสยะยิ้มเจ้าเล่ห์ ควานหาอะไรบางอย่างในกระเป๋าของฉัน
“นี่ นายจะขโมยของฉันหรอ?? ” หมอนี่บ้านก็รวย ทำไมต้องมาขโมยของฉันละ
ออทั่มหยิบกุญแจรถของฉันก่อนจะเดินไปที่ลานจอดรถ และขึ้นไปนั่งหน้าสะเหล่อ อยู่หน้าพวงมาลัย
“ลงมาเดียวนี้นะ นายทำบ้าไรเนี้ย? มาขับรถของฉันทำไม?? “ออทั่มขับรถออกจากที่จอดรถ ฉันเองก็หมดทางเลือก ต้องขึ้นรถไปฝั่งข้างๆ คนขับ
......
.....
.
“นี่ออทั่ม นาย£.^ [£¥€£ ” ฉันหันไปกะจะพ่นไฟด่าเต็มที่ แต่เขาเอามือปิดปากฉันเอาไว้ก่อน
“เงียบน่า หูฉันจะตึงก่อนวัย เพราะเสียงเธอเนี้ยแหละ ” เขาบ่นๆ และมืออีกข้างก็ขับร
