เสียงกริ่งประตูหน้าบ้านดังขึ้นท่ามกลางความเงียบของเช้าวันใหม่ ทำให้ลิษาที่เพิ่งลุกจากเตียง ต้องฝืนก้าวลงจากเตียงอย่างช้า ๆ แม้จะรู้สึกดีขึ้นจากวันก่อน แต่ความเจ็บยังคงสะสมอยู่
ลิษาเดินไปที่หน้าต่าง ลอบมองผ่านผ้าม่านออกไป เห็นชายในชุดดำสองคนยืนเรียงอยู่ด้วยท่าทีเงียบขรึม ข้าง ๆ กันนั้นมีหญิงสาวในชุดดำ ผมยาวสีดำขลับมัดหางม้า แต่ถูกบังด้วยรั้วบ้าน
ลิษาลงมาเพื่จะเปิดประตู พอเห็นหญิงสาวตรงหน้า ลิษาถอนหายใจออกมา อย่างเหนื่อยใจ ก่อนจะฝืนร่างกายเปิดประตูออก
“เธอไปโดนอะไรมา?” เสียงห้วน ของควีนเอ่ยขึ้น ควีนเข้ามาหาลิษาด้วยสายตาขึง แล้วจับแขนลิษาพลิกดูซ้ายขวา
“โอ๊ย! ซี๊ด…” ลิษาสะดุ้งร้องออกมาด้วยความเจ็บ ใบหน้าขมวดคิ้วแน่นเมื่อควีนจับแรงเกินไป จนต้องเบี่ยงตัวหนีโดยอัตโนมัติ
ควีนชะงักทันที สายตาคมจับจ้องไปที่แขนซ้ายของลิษา เห็นรอยฟกช้ำกระจายเป็นหย่อม ๆ ไล่ไปถึงขมับและมุมปากที่มีรอยจาง ๆ ส่วนมืออ
