คริสมาถึงหน้าบ้านร้าง ที่เหมือนถูกปล่อยทิ้งร้างมานาน คริสก้าวลงจากรถคันดำเงา ร่างสูงในเสื้อคลุมหนังแนบตัวเดินนำหน้าสองแฝด ไททั่นกับทัศไท ตามหลังมาพร้อมลูกน้องเจ็ดคนที่ฝีมือดีทุกคน
ยังไม่ทันเดินถึงรั้ว ลูกน้องที่ยืนเฝ้าประตูหน้าบ้านก็ขยับปืนขึ้นเล็งตรงมาทันที
"เฮ้ย! เข้าไม่ได้!"
คริสหยุดเท้า แล้วแค่มองสบตากับลูกน้องเรนโซตรงหน้า ก่อนเอ่ยเสียงเย็นเฉียบ
"มึงไม่รู้จักกู?" เสียงเย็นชาและสายตาราวกับน้ำแข็งนั่น ทำให้ชายตรงหน้าเผลอชะงัก
ปัง! ปัง! ปัง!
เสียงปืนดังลั่นกลางอากาศ ลูกน้องของเรนโซที่ยืนเฝ้าอยู่หน้าประตูไม่ต่ำกว่าสิบคน ถูกไททั่นกับทัศไทจัดการในเวลาไม่ถึงนาที ร่างแต่ละคนล้มลงกระแทกพื้น คริสไม่พูดอะไรต่อ แค่ยกปืนขึ้นอย่างนิ่ง
ปัง! กระสุนพุ่งเจาะไหล่ของชายบนระเบียงตรงข้ามจนร่างล้มลงไปกระแทกพื้นอย่างแรง
ขณะเดียวกัน ลิษาที่ยืนอยู่หลังต้นใหม่ใหญ่ และใกล้ระเบียบที่ลูกน้องเรนโซตกลงมา ก
