ใต้เงาซาตาน

ตอนที่1 จุดเริ่ืมต้นของซาตาน

ตอนที่1 จุดเริ่มต้นของซาตาน

"การสัญญานะคะ ว่าการจะไม่ดื้อและจะเป็นน้องสาวที่น่ารักของพี่ชายเสมอ"เสียงสาวหวานอย่างการริตา พูดออกมาพร้อมกอดพี่ชายแน่น ชายหนุ่มลูบหัวน้องสาวอย่างรักใคร่เพราะในชีวิตเขามีเพียงน้องสาววัย20 ปีคนนี้เป็นครอบครัวเพียงคนเดียว

"พี่รักน้องสาวคนนี้ที่สุด เพราะน้องคือกำลังใจของพี่" เสียงทุ้มของชายหนุ่มอย่างกวินฑา พูดบอกน้องสาวด้วยรอยยิ้มที่นานๆ คนอย่างกวิฑาจะยิ้มออกมา

ทุกประโยคเขาจำไม่เคยลืม สายตาที่มองเขม่าควันสีเทาออกจากป่องเมรุวันนี้ผู้หญิงที่เขารักที่สุดไม่มีอีกแล้ว น้ำตาของลูกผู้ชายร้องไห้ออกมาเมื่อสิ่งที่มีค่าของเขาพังลงต่อหน้าต่อตา สองมือกำแน่นอย่างเคลียดแค้นให้กับคนที่ทำให้น้องสาวของเขาต้องฆ่าตัวตาย เสียงฝีเท้าของลูกน้องคนสนิทอย่างขวัญชัยสีหน้าวิตกเข้ามาหาชายหนุ่มที่ยืนอยู่

"เจ้านายครับ ผู้หญิงคนนั้นหนีไปได้! แต่ผมจับน้องสาวมันมาแทนครับ" เสียงเข้มรายงานเจ้านาย สายตาคมหันกลับมามองลูกน้อยพร้อมกัดกรามดังลั่น

"ก็ดี ต่อให้อีนังสารเลวนั้นหนีไปไกลแค่ไหนกูก็จะผลิกแผ่นดินตามมันกลับมาชดใช้ในสิ่งที่มันทำ มันจะต้องเจ็บปวดเหมือนการริตาเคยเป็น" ขวัญชัยก้มหัวให้พร้อมหลบเจ้านายที่เดินผ่านหน้าไป

สายตาของหญิงสาวที่นอนนิ่งอยู่บนเตียงคิงไซส์ค่อยๆ ลืมตาขึ้นมาอย่างช้าๆ อย่างสะลึมสะลือไม่หายเธอมองเพดานห้องที่มืดมิดมีเพียงแสงส่องจากหน้าต่างให้พอมองเห็นเล็กน้อยอย่างแปลกไปที่ห้องนอนเธอไม่ใช่แบบนี้ สีหน้าวิตกพยายามขยับตัวแต่นี้ยิ่งทำให้เธอตกใจเมื่อแขนขาถูกมัดไว้แน่นไม่ว่าเธอจะพยายามดิ้นแค่ไหนก็ไม่มีทางเป็นอิสระ

"ช่วยด้วย ใครก็ได้ช่วยฉันด้วย"เสียงหญิงสาวร้องให้คนช่วย เธอสั่นขึ้นมาทันทีที่เห็นคนเปิดประตูเข้ามาในห้องนอน แต่เธอมองไม่เห็นหน้าตาของเขาเลยสักนิดเพราะในห้องนอนแห่งนี้ถูกปิดมิดทุกซอกไฟสักดวงก็ไม่เปิดมีเพียงแสงสลัวๆ เท่านั้น หญิงสาวเห็นเพียงร่างใหญ่ของใครอีกคนที่กำลังเดินตรงเข้ามาหาเธอ

"ช่วยฉันด้วย ได้โปรดช่วยฉันที"เสียงสะอื้นร้องขอให้ชายหนุ่มช่วยเธอ

"หึ ไม่มีใครช่วยเธอได้หรอกนะ ศิรินทรา! " เขาเอ่ยชื่อเธอออกมายิ่งทำให้หญิงสาวกลัว

"คุณเป็นใคร ทำแบบนี้กับฉันทำไมฉันไม่เคยทำอะไรให้ใคร"หญิงสาวถามอย่างสติแตกเธอไม่เคยมีศัตรูที่ไหน แล้วทำไมถึงต้องโดนจับตัวมาแบบนี้

"หึ ใช่เธอไม่ได้ทำ แต่พี่สาวชั้นต่ำของเธอต่างหากที่เป็นคนทำ"เขาหัวเราะในลำคอพร้อมขึ้นนั่งทับตัวของคนใต้ร่าง เธอตกใจเป็นอย่างมากกับการกระทำของเขาหญิงสาวรีบดิ้นไปมาอย่างหวาดกลัว

"ไม่ต้องดิ้น เพราะยังไงเธอก็ได้ตายแน่! "เขาตะคอกใส่หน้าหญิงสาวที่ตอนนี้ร้องไห้ออกมาไม่หยุด ไม่รู้ว่าเขาเป็นใครทำไมต้องทำแบบนี้กับเธอด้วย เธอไม่รู้ว่าพี่สาวของเธอไปทำอะไรให้เขาแต่ถึงจะอย่างไรเรื่องนี้มันไม่เกี่ยวกับเธอสักหน่อยทำไมเรื่องบ้าๆ แบบนี้ต้องเกิดขึ้นกับเธอด้วย

"พี่สาวเธออยู่ที่ไหน! "

"ฉันไม่รู้"เธอตอบเขาพร้อมเสียงสะอื้น เเต่คนอย่างกวินฑากลับไม่มีทางเชื่อว่าน้องสาวอย่างเธอจะไม่รู้จริงๆ ว่า ปาริณีหายหัวไปไหน เขากัดกรามแน่นพร้อมจ่อปืนขึ้นมา

"ฉันถามว่าพี่สาวของเธออยู่ที่ไหนห๊ะ! " น้ำเสียงของชายหนุ่มตะคอกถามหญิงสาวใต้ร่างแทบจะกินเลือดกินเนื้อ พร้อมมือที่จับปืนจ่อมาที่หัวของเธอ

"ต่อให้คุณถามฉันอีกกี่ร้อย กี่พันครั้งฉันก็ไม่รู้ว่าพี่ปาริณีอยู่ที่ไหน" เธอกลัวจนสั่นไปหมด แต่จะให้เธอตอบไปว่าอะไรในเมื่อเธอไม่รู้จริงๆ ว่าพี่สาวของเธออยู่ที่ไหน

"คิดว่าฉันไม่กล้าจะยิงเธอทิ้งงั้นหรอ หึ! แต่จะให้ฆ่าเธอมันก็ง่ายเกินไป ผู้หญิงสารเลวอย่างพวกเธอต้องชดใช้ในสิ่งที่น้องสาวฉันเจอ รู้รึเปล่าคนที่โดนข่มขืนมันเป็นยังไง"เสียงดุพูดเสียงดังใส่หน้าของหญิงสาวอย่างบ้าคลั่ง ศิรินทราได้แต่ส่ายหัวอ้อนวอนขอความเมตตาจากซาตานตรงหน้าหวังให้เขาเมตตาเธอบ้าง

"ฉันไม่รู้ว่าพี่สาวฉันทำอะไรให้คุณ แต่ถ้าคุณทำร้ายฉันแบบนี้มันควรแล้วหรอค่ะฉันไม่เคยทำอะไรให้กับคุณเลย ทำไมฉันต้องมาชดใช้ในสิ่งที่ฉันไม่ได้ก่อด้วยทำไมกันฮึกฮื่ออออ"

"เพราะเธอเป็นน้องสาวมันไง เธอต้องเจ็บปวดและตายทั้งเป็น ศิรินทรา! " สิ้นเสียงของกวินฑา สองมือหนาก็กระชากเสื้อผ้าของหญิงสาวจนขาดออกจากกัน

แควกๆ ๆ

เธอห้ามอะไรเขาไม่ได้เลยนอกจากคำพูดที่หวังว่าเขาจะเมตตา แต่เปล่าเลยคนบนกายของเธอกลับไม่รู้สึกรู้สากับคำพูดของหญิงสาวเลยสักนิด ไม่นานนักเสื้อผ้าของศิรินทราก็หลุดออกจนหมด เขายกแขนของศิริทราที่ถูกมัดอยู่ดันไปไว้เหนือหัวก่อนจะโน้มใบหน้าเข้าไปหา ขนาดอยู่ห่างไม่กี่เซนเธอยังไม่รู้เลยว่าเขาหน้าตาเป็นอย่างไร เป็นใครทำไมถึงได้ใจร้ายขนาดนี้

"เธอแน่ใจนะว่าจะไม่บอกว่าพี่สาวตัวดีเธอหายไปไหน! " เขาเน้นเสียงถามช้ำ

"ฉันไม่รู้ ไม่รู้จริงๆ ฉันขอร้องอย่าทำอะไรฉันเลยนะคะ ฉันกลัวแล้ว ฮึกฮื่ออออ " หึ ต่อให้เธอร้องไห้ออกมาท่วมห้องนี้เขาก็ไม่มีวันยอมใจอ่อนเด็ดขาดเมื่อเทียบกับสิ่งที่น้องสาวของเขาได้พบเจอ ริมฝีปากก้มลงบดขยี้ปากบางอย่างรุ่นแรงหญิงสาวพยายามหันหน้านี้ไปมากับการกระทำอันป่าเถื่อนของผู้ชายแปลกหน้าคนนี้ แต่ทว่าการดีดดิ้นของเธอไม่ได้ช่วยทำอะไรให้ดีขึ้นเลยสักนิดนอกจากสร้างความรำคาญเพียงเท่านั้น มือหนาของกวินฑาขึ้นมาบีบคางมนไว้แน่นเพื่อไม่ให้เธอหันหน้าปฎิเสธเขาได้อีก

"อื้ออออ" เธอร้องประท้วงเมื่อสัมผัสของเขารุ่นแรงจนเธอได้กลิ่นของเลือดลอยขึ้นมาประทะจมูก เขาจูบพร้อมกัดริมฝีปากของหญิงสาวอย่างเกลียดชัง คนที่ไม่เคยจูบกับใครเลยสักครั้งไม่มีพื้นฐานพอมาเจอแบบนี้เธอทรมานจนบอกไม่ถูกกับรสสวาทที่เขาหยิบยื่นให้

แควก! แควก!

เสียงกวินฑากระซากเสื้อของตัวเองออกอย่างไม่ทันใจ ทันทีที่เขาเปลือยเปล่ารูปร่างกำยำมีกล้ามหน้าท้องเป็นขั้นๆ บ่งบอกว่าเขาเป็นคนดูแลสุขภาพตัวเองอย่างดี มีเพียงศิรินทราที่พยายามดิ้นไปมาทั้งๆ ที่เธอก็รู้ว่าไม่มีทางหนีเขาพ้น สองมือกระชากข้อเท้าเธอให้อยู่นิ่งพร้อมทาบทับร่างกายของหญิงสาวอีกครั้ง ก่อนฉกฉวยความหวานจากปากบางของเธออีกครั้ง ริมฝีปากบางอมชมพูสั่นบวมเจ่อออกมา เธอได้แต่ร้องไห้ที่ถูกเขากระทำราวเธอเป็นเหมือนสิ่งของไร้ค่าคิดจะทำอะไรก็ได้ เสียงสะอื้นดังขึ้นเมื่อร่างกายหยุดนิ่งปล่อยให้เขาทำอะไรต่อมิอะไรกับร่างกายของเธอ เมื่อกวินฑาเห็นว่าเธอหยุดดิ้นเขากลับยิ้มยกริมฝีปากหัวเราะออกมาจากลำคอ

"หึ ระทวยแล้วสินะ โดนมือผู้ชายแค่นี้ก็อ่อนไม่ต่างจากขี้ผึ้งล่นไฟ ยอมหมดแล้วล่ะสิ" น้ำเสียงดุพูดจาถาดถางเธอที่นอนร้องไห้นิ่งไม่พูดไม่จา

"เงียบแบบนี้แล้วคิดเหรอว่าฉันจะปล่อยผู้หญิงเลวๆ อย่างเธอไป ถ้านังปาริณีมาเห็นเธอสภาพแบบนี้คิดว่ามันจะรู้สึกยังไงกัน ศิรินทรา? " เขาลุกขึ้นก่อนจะไปเปิดไฟที่หัวเตียงเเสงสว่างทำให้เธอเห็นใบหน้าของเขาครั้งแรก ใบหน้าคมสันดังโด่งนัยน์ตาเหมือนเหยี่ยว เขาถือว่าเป็นคนหล่อเหลาคนนึงแต่ทำไมการกระทำของเขาถึงต่ำช้าขนาดนี้ เช่นเดียวกับกวินฑาเขาเพิ่งสำรวจมองเธออย่างละเอียดหญิงสาวตัวเล็กผมยาวถึงสะเอว ดวงตาที่เต็มไปด้วยน้ำตาตามร่างกายมีร่องรอยที่เขาทำไว้ สีผิวขาวจนซีดเผือก เธอมองมาที่เขาก่อนจะพยายามผลิกกายเพื่อไม่ให้เขามองร่างกายเปลือยเปล่าของเธอการกระทำของคนตัวเล็กทำให้เขาอยากจะขำออกมา ที่ทำไมเพิ่งมาอายเอาตอนนี้ กวินฑาหยิบกล้องมาถ่ายรูปหญิงสาว เธอพยายามหันหน้าหนีชายหนุ่มขึ้นคร่อมอีกครั้งพร้อมโน้มใบหน้าแนบชิดเธอก่อนจะกดถ่ายรูปไปมานับสิบ

"ทำไมต้องทำแบบนี้ด้วย"เธอร้องประท้วงออกมา

"พี่สาวเธอจะได้เห็นไงว่าเราเมามันส์ขนาดไหน ไม่ต้องห่วงนะเมื่อเธอนอนกับฉันเสร็จลูกน้องฉันอีกสิบจะตามมาทีหลัง ให้เหมือนกับที่พี่สาวเธอสั่งคนมาข่มขืนน้องสาวฉัน! พวกเธอจะได้รับรู้ว่าการที่ตกนรกทั้งเป็นมันรู้สึกยังไง" สิ้นคำพูดของเขา ชายหนุ่มร่างกำยำก็จัดการคนใต้ร่างอีกครั้งเขาเอื้อมมือไปดึงเชือกที่มัดขาเธอไว้ให้เป็นอิสระก่อนจะจับเธออ้าขาออกกว้างๆ ศิรินทราได้แต่ส่ายหน้าไปมาเธอรับรู้ทันทีว่าต่อจากนี้จะต้องเจอกับอะไรบ้าง แก่นกายลำใหญ่ของชายหนุ่มถูกจับถูไปมาตรงช่องสวาทของศิรินทรา เขาจับสะโพกเธอขยับเพื่อให้รองรับความเป็นชายของเขา เธอร้องไห้ออกมาจนตัวสั่นเกิดมา20กว่าปีไม่เคยนอนกับผู้ชายสักคนด้วยซ้ำทำไมเธอต้องตกอยู่ในสภาพนี้สิ่งที่พี่สาวเธอทำ เธอไม่เคยรับรู้แต่ทำไมคนที่ชดใช้ถึงได้กลายเป็นเธอ