เสียงคนพูดคุยดังเข้ามาใกล้ ทำให้ภาสกร กีรติและคุณย่ามองตามเสียงและรอคอยการมาถึงของพวกเขา
"สงสัยบ้านนั้นมากันแล้ว...ตาภาส"
กีรติเตรียมใจอีกครั้งสบตากับคนที่เอาแต่ยิ้ม
นึกเคืองเขาอยู่เหมือนกันที่ไม่บอกแต่แรก
ไหนว่าจะมาดินเนอร์กินลมชมวิวดูไฟวัดอรุณแค่นั้น
เพิ่งจะคบกันได้ไม่กี่วันก็หลอกมาบ้านแบบงงๆ
กลับไปมีเรื่องต้องสะสางกับเขาเสียหน่อย
พี่ภาสนะ...พี่ภาส
เสียงเจื้อยแจ้วของปิ่นมณีดังเข้ามาถึงห้องรับแขก
"สวัสดีค่ะคุณแม่"
"สวัสดีครับคุณแม่"
"สวัสดีค่ะคุณย่า"
"สวัสดีครับคุณย่า"
กีรติรีบยกมือไหว้ทีละคน "สวัสดีค่ะ"
ภาสกรก็ทำแบบเดียวกัน แตะไหล่พี่ชายกระซิบกระซาบกันสองคน ดูแล้วพี่ภาสมีความสุขกว่าใครในที่นี้
"นั่งก่อน...นั่งก่อนแม่ปิ่นตาภุชงค์ ตาภาคย์ นิชา"
คุณย่าภริตารับไหว้ลูกๆหลานๆของเธอ คนแก่ยิ้มอย่างมีความสุข
ห้อมล้อมไปด้วยลูกหลานนึกถึงสามีขึ้นมามองรูปที่ติดอยู่ข้างฝา
"คุณพง
