สะดุดรักนักจัดคู่

ตอนที่6. หลอกล่อ

@keerati Wedding

บ่ายของวันพฤหัสบดี

ภาสกรเชื่อว่า80%ของผู้หญิงชอบให้ผู้ชายเข้าหาก่อน ได้...เขาจะทำ

แต่เขาจะบุ่มบ่ามจับกดตามคำแนะนำของพี่ภาคย์ไม่ได้ ต้องเริ่มต้นด้วยการตีเนียนแฝงตัวในนามเพื่อน น่าจะดีที่สุด

"คุณกี้คะ คุณภาสกรขอพบค่ะ" เลขาสาวรายงาน

กีรติเงยหน้าจากจอโน๊ตบุ๊ค แหวกสายตาอยากรู้อยากเห็นของเหล่าทีมงาน

"ฉัตร...บอกคุณภาสว่ากี้มีประชุมคงอีกนานนะ"

"ค่ะ...คุณกี้"

นุกนิกหนึ่งในทีมงานรายการเกมส์โชว์สะบัดผม ถ้าใครไม่รู้จะคิดว่าผู้ชายคนนี้หน้าตาดีหาใครเทียบ ทำสายตาอยากรู้อยากเห็น

"ใครอ่ะ...คุณภาส หล่อป่าว"

"หล่อ...โสดด้วยนะ

สนป่าวตอนนี้กำลังหาคนรู้ใจพอดี "

กีรติสบตากับเพื่อนเกย์ "เอาปะ เดี๋ยวกี้แนะนำให้"

แต่มุกโปรดิวเซอร์ไม่เห็นอย่างนั้น สีหน้าเคร่งเครียดสมกับอดีตเกียรตินิยมอันดับหนึ่งของรุ่น

"รีบเถอะกี้ อีกสองคนจะเอาใคร"

กีรติเห็นสายตาโปรดิวเซอร์แล้วไม่อยากนอกเรื่องอีกเลย รีบเลื่อนหน้าจอไปมาใช้ความคิด

เมื่อโจทย์อาทิตย์หน้าเชิญฝ่ายชายที่มีธุรกิจร้านขายโทรศัพท์มือถือ แต่มีนิสัยชอบเก็บตัวจึงไร้แฟนไร้คู่ควง ถือเป็นโจทย์ที่ยากมากคนหนึ่ง

การประชุมยังคงดำเนินต่อไปด้วยความเคร่งเครียด

ทางด้านภาสกรนั่งรออยู่ที่ห้องรับรองแขกด้านล่างตลอดสองชั่วโมงที่ผ่านมา มีคู่รักเวียนเข้าเวียนออกหลายคู่ แต่ละคนดูมีความสุขที่จะใช้ชีวิตเป็นคู่ผัวตัวเมียกันต่อไป

ภาสกรมองไปที่ฝาผนังรูปของกีรติยิ้มให้กล้องแต่งหน้าแต่งตัวสวยดุจเจ้าหญิง

เขามองเพลินตาอยากสูบเข้าไปในกระแสเลือดแล้วเอากลับบ้าน

"คุณภาสคะ..."

ภาสกรละสายตาจากรูปภาพยิ้มเผล่เพราะรู้ว่าเสียงนี้คือใคร

"คุณกี้... เสร็จแล้วเหรอผมรอตั้งนาน"

"นุกนิกค่ะ คุณภาส"

เขาไม่รู้ว่าผู้ชายที่ยืนข้างหญิงสาวคือใคร แต่ก็ตอบรับอย่างมีมารยาท

"สวัสดีครับ..."

"นุกนิกเพื่อนกี้เองค่ะอยากทำความรู้จักคุณภาส" กีรติแนะนำเผื่อว่าภาสกรจะค้นพบตัวตนที่แท้จริง

ภาสกรทำตาเขียวใส่หญิงสาว

"ผมมีธุระสำคัญจะคุยกับคุณ"

"งั้นนุกนิกไปก่อนนะคะคุณภาสเหงาโทรหาได้นะคะ" ก่อนไปนุกนิกยังทำท่าทางน่ารักขยิบตาให้เขาก่อนไป

กีรติยิ้มให้กับเพื่อนแต่พอสบตากับคนเจ้าอารมณ์ก็รู้ว่าเขาน่าจะไม่พอใจจึงกลบเกลื่อนไปว่า

"เพื่อนกี้ตลกดีค่ะขาดๆเกินๆอย่าถือนะคะ"

เขาอือออในลำคอ วางมาดเข้ม เมื่ออยู่กันสองต่อสองเขาก็เข้าเรื่อง

"พรุ่งนี้ตีห้าผมจะมารับคุณไปปลูกป่า ค้างที่อัมพวาหนึ่งคืนเตรียมตัวด้วยนะครับ"

แต่กีรติไม่โอเค "ไม่ได้ค่ะ...กี้มีงาน"

"กระทันหันแบบนี้ กี้เตรียมตัวไม่ทันค่ะ"

"พรุ่งนี้...ตีห้าผมจะรอ"

เขาไม่สนหรอกว่ากีรติจะอยากไปหรือไม่อยากไปแต่เขาแค่อยากให้เธอไปด้วยก็แค่นั้น

พอร่างสูงหายลับไปพร้อมกับเสียงเครื่องยนต์ กีรติถึงกับกุมขมับ

"พี่บ่าว....เอาแต่ใจ"

ตีห้าของอีกวัน

ภาสกรเขามาตรงเวลาเป๊ะๆจอดรถที่หน้าบ้าน

มองขึ้นไปบนบ้านหลังเล็กเห็นไฟเปิดอยู่

หยิบสมาร์ทโฟนโทรหาหญิงสาว

"อ่ะ…ฮัลโหลค่ะ"

"คุณกี้...ผมถึงแล้ว"

กีรติยังไม่ทันได้พูดอะไร แค่รับและฟังแล้วเขาก็วางสายไปแล้ว

"เอาแต่ใจ ไปไซร์"

ภาสกรลงจากรถเดินไปรอที่หน้าบ้านเมื่อเห็นว่าเริ่มมีการปิดไฟตามจุดต่างๆ

ตลอดจนหญิงสาวปิดประตูบ้านเรียบร้อย

เดินมาที่ประตูรั้ว

"คุณกี้ ปิดบ้านดีแล้วใช่ไหม"

"ดีค่ะ บ้านกี้ไม่มีทรัพย์สินมีค่าอะไร มีแต่บ้านกับตัวกี้เปล่าๆนี่แหละค่ะ"

เสียงทุ้มกระซิบที่ข้างหู "ไว้ใจเถอะ ตัวคุณรับรองผมจะดูแลอย่างดี"

กีรติไม่เข้าใจว่าเขาจะมาไม้ไหนกันแน่ ไม่กล้าสบตาวันนี้รู้สึกเหมือนโดนจีบยังไงไม่รู้

"นุ้ยไม่เข้าใจ...."

ภาสกรที่พยายามสบตาหญิงสาว วันนี้เขาจะงัดทุกอย่างออกมาใช้ตามคำแนะนำของพี่ภาคย์

กีรติที่แต่งตัวทะมัดทะแมง หยิบยีนส์สั้นเหนือเข่าใส่คู่กับเสื้อยืดตัวโคร่งสีดำ

ผมยาวถักเปียไว้ด้านหลัง สะพายเป้หนึ่งใบ ห้อยหมวกแก๊ปไว้ที่เป้ สวมรองเท้าแตะแบบง่ายๆ

ลุคส์นี้คือโดนบังคับแล้วใช่ไหม เตรียมตัวไม่ทันใช่ไหม ภาสกรคิดในใจ

กีรติเห็นเขามองแบบนี้ แก้เขินด้วยการยื่นถุงรองเท้าบูทให้เขา

"ฝากบูทด้วยค่ะ"

ภาสกรรับมาถือไว้ยิ้มที่มุมปาก เดินเคียงข้างกันไปที่รถJeep คันเท่ห์

"นี่ขนาดไม่เต็มใจยังขนาดนี้"

ภาสกรยิ้มกว้างเปิดประตูรถให้หญิงสาวนั่ง

*******

หนึ่งชั่วโมงหลังจากนั้น

@ศูนย์ศึกษาธรรมชาติกองทับก(บางปู)สมุทรปราการ

การปรากฏตัวของกีรติในวันนี้ สร้างความฮือฮาให้กับพนักงานของภาสกรไม่น้อย

แฟนบอส…

เออ...เห็นแล้ว

น่ารักอ่ะ...

อิจฉาโว๊ย...ได้แฟนเด็ก

ภาสกรยิ้มเผล่ยืนเคียงข้างกีรติ ยืดอกยอมรับแบบแมนๆ ก้มหน้ามองคนข้างๆ

ที่จริงจังกับการฟังการสาธิตการปลูกป่าจากเจ้าหน้าที่

กีรติรับต้นโกงกางจากเจ้าหน้าที่ยื่นให้ภาสกร "เอา...คุณถือไป"

คนอยากมี The one เดินตามหญิงสาวลงเรือหางยาวเคียงข้างกัน กระชับหมวกให้หญิงสาว

"สวมแน่นๆคุณ เรือวิ่งเร็วมากนะ"

"ค่ะ...."

กีรติยิ้มร่าสดใสตื่นเต้นตลอดเส้นทาง ให้อาหารน้องลิงที่รอรับอาหาร ช่วยกันโยนมันแกวจนหมดถังเป็นกันเองกับน้องๆพนักงาน

มีบางครั้งหญิงสาวเผลอเอียงตัวชิดกับเขาให้อาหารน้องลิงตัวเล็ก

ภาสกรใจเต้นโครมครามโอบเอวบางไว้กลัวเธอหน้าคมำ

จากนั้นเขาก็ทำเนียนโอบเอวหญิงสาวไปตลอดทาง เมื่อมาถึงจุดปล่อยให้ลงจากเรือหางยาว

กีรติรีบลงจากเรือกระชับถุงเท้ายาว เป็นครั้งสุดท้าย

ภาสกรลงไปก่อนยื่นมือรับคนตัวเล็ก "มา..คุณ"

กีรติมองคนตัวสูงที่โดนโคลนดูด แล้วตัวเธอที่ขาสั้นจะเหลืออะไร

ลงไปมีหวังคงจมไปทั้งตัว มองไปที่พนักงานของเขาหลายคนทุ่มเทจนต้องคลานแทนเดิน

"คุณภาสคะ กี้จะโดนดูดหมดตัวไหมคะ?"

ภาสกรสบตากับคนเก่งยื่นมือให้เธอจับ

"ผมไม่ปล่อยให้คุณจมหรอก เชื่อผม"

กีรติเชื่อเขาค่อยๆหย่อนขาลงจากเรือ ยื่นมือจับกับมือหนาที่ทั้งแข็งแรงและมั่นคง ขาสั้นจมโคลนเกือบถึงขอบกางเกงขาสั้น แต่สู้สุดใจ

"ไปค่ะ กี้โอเค"

แต่กว่าจะปลูกต้นไม้ครบห้าต้น ทุลักทุเลไม่เบาภาสกรมองคนข้างตัว

ยืนให้กำลังใจพนักงานเล่นสกีน้ำ ถีบกระดานเลนหาหอยแครง แต่ไม่ได้หอยแครงกันมาสักคน

ระหว่างนั่งเรือหางยาวกลับเข้าฝั่ง ภาสกรลอบมองคนใกล้ตัว สายตามีความหมาย

แบบนี้แหละที่เขาต้องการ แบบนี้แหละคือ The one มองคนที่คุยกับพนักงานของเขาตลอดทาง

เขาเชื่อแล้วว่าหญิงสาวเป็นนักเอนเตอร์เทนตัวยง กิจกรรมเพื่อสังคมจบลงภาสกรจองร้านอาหารบรรยากาศดี

อาหารอร่อยระเบียงด้านหน้าติดคลองอร่อย จนกีรติติดใจ

"คราวหน้ากี้จะชวนเพื่อนมากินบ้างนะคะ"

ภาสกรช้อนสายตาจากอาหารตรงหน้ามองหญิงสาว

"มากับผมเถอะ คุณไปไหนผมไปด้วย"

กีรติตักผัดฉ่าหอยหลอดเข้าปาก รู้สึกว่าพักหลังภาสกรชอบทำอาการแปลกๆ อยู่เรื่อย

ออนไรท์