Kabanata-12
1000 Words
Maging sa kanilang kumpanya ay ilag ang mga employee kay Margaux,halos iwas ang mga ito na makasalubong ang dalaga..Sino ba naman ang hindi mangingilag sa spoiled brat na anak ng kanilang Boss.takot lang ang mga ito na ,masigawan o di kaya naman ay matapunan ng katakot-takot na tingin.
Dire-diretsong tinungo ni Margaux ang opisina ng kaniyang Ate..
"Hello."
Napaangat naman ng ulo si Rebecca...ngumiti ito ng makita ang kapatid.
Pasalampak na naupo ang dalaga sa mahabang sopa ng opisina ni Rebecca.
"Hindi ka ba naboboring na yung buong maghapon mo ay inuubos mo lang sa apat na sulok ng silid na ito?"
Natawa ito ng bahagya.
"Sanay ako Margaux,this is my life..,marami akong ginagawa at kulang ang buong maghapon ko para matapos ang Lahat ng ito."
"Geezzz...parang hindi ako makakahinga kung buong maghapon ay nakaupo lang ako diyan at tutuk na tutok sa santambak na mga papeles sa mesa."
"This is my work, this is my job..kailangan eh,matanda na si Papa hindi ko na sya maaaring asahan sa mga paperworks.."
"Ouch!nasaktan naman ako,parang heartless person naman ako sa lagay na yan.."pabiro na wika ni Margaux.
"Bakit ba kasi hindi muna lang pag-aralan ang negosyo natin,para naman hindi na ako nag-iisang gumagawa nito..may katulong na ako."
"Ate,hindi ko hilig..I want to manage my own business..."sagot naya sa kapatid..
Matagal na niyang ninanais na magkaroon ng sariling boutique subalit wala pa Siyang sapa na opon para matupad iyun..Ayaw naman niyang humingi są kaniyang ama or Ate ,ang gusto niya ay sa sariling allowance niya mangagaling ang ipapatayo niyang botique.
"But Marga hindi muna kailangan pa na tumayo ng sarili mong negosyo dahil may kumpanya naman tayo na dapat mong pamahalaan.."
"Nandiyan ka naman eh!kaya muna yan,Ate."
Naiiling na napabuntong-hininga ito..kailan kaya nila ito mapapayag ng kanilang Papa,napakahirap kumbinsihin ng kaaiyang kapatid..Hindi pa man lamang Anya ito kinakitaan na magpursige para sa sarili..puro nigh out,jamming with friends,dun lang umiikot ang mundo ni Margaux..enjoylife.
Maya-maya pa ay tumayo na ito at kinuha na kay Rebecca ang papers na pinapakuha ng ama..saka ito nagpaalam..
Wala naman kasi siyang gagawın doon kundi ang tumanganga or panoorin ang kaniyang Ate habang abala İto sa pagtipa sa computer o di kaya naman sa paghawak nito ng ballpen,magiging audience lang ang kaniyang peg.
Hindi na rin niya inabutan si Hunter pagbalik niya ng bahay na ikinalungkot ng kaaiyang puso halos paliaron pa naman niña ang sasakyan para maabutan pa ang lalaki ngunit nakaalis na ito,tanging ang kaniyang Papa nalang ang kaniyang nadatnan..kaya naman kaagad din siyang umalis ng bahay upang puntahan ang kaibigan na.si Beatrice.
"Anong masamang hangin ang nagdala sayo rito at naisipan mo akong puntahan?"Nakaangat ang kilay na tanong nito sa kaibigan na si Margaux na naupo sa harap ng bar counter ,habang patuloy na pinupunasan nito ang mga bote ng alak..
"Hello,akala mo naman isang taon na ang lummipas na hindi tayo nagkita..aakala mo naman hindi tayo nagkakausap sa phone."
Napairap ito..
"Naalala mo lang ako puntahan kapag may problema ka."
"Excuse me,hindi no!napakatampuhin mo,ayaw lang kitang istorbohin nitong mga nagdaan linggo because I know your busy,saka wala akong problema,ano.""
"Oh anong hatid mong balita?"
"Pumunta na ba sayo si Maris?"
"Hindi..parehas kayo,nakalimutan ninyo na may kaibigan pa kayo at ako yun.."may himig pagtatampo na wika BEatrice.
"Uy,tumigil ka sa himig pagtatampo mo,kinita lang din ako ni Maris nung nakaraang araw..."
"Talaga,matagal rin nagpakita sayo ang gaga bakit ano ba ang pinagkakaabalahan nun,hindi nagrereply o nagseseen sa gc natin?"
Napabuntong-hininga siya.
"May problema yun."
"Palagi naman yun may problema,kilan ba yun nawalan huh?"
"Pero hindi simpleng problema lang ang pinagdadaanan ni Maris ngayon.,masyadong mabigat.."
Natigil ito sa pagpunas ng mga bote ng alak at tuluyan ng hinarap ang kaibigan.
"Gaano kabigat?sanay naman tayo sa kaniya hindi ba,lahat ng problema nakakaya niyang lusutan..ngayon ka pa ba hindi bibilib sa baabeng iyun,na puro problema na lang ang pasan ngunit parang wala lang sa kaniya..easy lang."
Malalim na napabuntong-hininga si Margaux,sana lang nga ang problemang kinahaharap ngayon ng kanilang kaibigan ay madani lang din nitong maresolbahan katulad ng dati..na kahit man anona problema dito ay palaging nalulusutan..but this Ewan niya..iba kasi ito eh!hindi basta lang na madali nitong nareresolbahan..
"But I don't think so, if ngayon she can resolve easily,i think she needs our help."
"Teka lang huh!ano ba yun/at parang ngayon ay wala kang tiwala kay Maris na makakaya niyang ihandle ang problema..hello!kilan ba tayo kinailangan ni Maris to help her...nalalaman natin pero hindi pa sya satin humihingi ng tulong she fix it na we're not beside her.."
"But iba ngayon..."
"Diretsahin muna nga ako.."
"Ayokong pangunahan siya but hindi na tayo iba sa isa't-isa,siguro naman hindi siya magagalit sa akin kung uunahan ko na Siyang ipaalam sayo...she's pregnant."
"Ano?Pakiulit nga,baka namali lang ako ng pagkakarinig."
"You heard it right."
"Teka..."Itinaas pa nito ang dalawang kamay na hindi makapaniwala sa narinig na sinabi ni Margaux..
Paanong nangyari na nabuntis ito ng hindi nila nalalaman,mula sa simula..sapagkat lahat ng kali-liitan na détalye sa kanilang tatlo ay wala silang sekreto..pero bakit nagyon ay nangyari na nabuntis si maris ng hindi nila alam kung paano..
"Paki-explain nga kung paano nangyari na nabuntis sya ng hindi natin alam,itinago niya sa atin ang tungkol dito..kung hindi pa siya nabuntis hindi pa natin malalaman na she's having a s*x with a guy."
"Bea,calm down..this is not the right time para magtampo tayo sa kaniya,all she need is our support."
"Ngayon na lang,ganyan naman sya hindi ba?kapag may problema sya hindi sya lumalapit sinasarili nya,and okay yun sa akin kasi she can handle with herself..pero yunga ilicim nya sa atin kung bakit ito nangyari sa kaniya,that is unfair..kasi tayo wala tayong itinatago..wala tayong inililihim,pero sya,nagawa nya sa atin..nagawa yang makipagsex na hindi natin nalalaman,kung hindi pa sya nabuntis wala tayong kaalam-alam sa mga pinagagawa nya behind our back."ani Beatrice..
hindi maitago ang nararamdaman pagtatampo at inis sa kaibigan nilang si Maris.
"I know,ganun din naman ang naramdaman ko nung una,but hindi sa kaniya makakatulong kung magtatampo pa tayo,nangyari na. ito.wala na tayong magagawawa."Aniya kay Beatrice
- Writer
