Derin bir sessizliğin altında büyük bedeller ödeyerek dünyaya getirdiği oğlu için göz yaşı döken kadının yanında sevenleri de bedel ödemek zorunda kaldı. Roj koca aşiretin başı olmasına rağmen yumruklarını sıktı. Botan ölümü hak etmişti ama Avşin oğlumun babasını vur demedikten sonra hiçbir şey yapamazdı. Avşin demezdi de! Töresini bir kadın için daha hiçe sayacaktı Roj ağa!
Yıllarca Avşin’in şımarık ve burnu havada biri olarak görmüştü ama altında öyle bir dert taşıyordu ki Roj utanarak başını eğdi. Abi gibi yaklaşmış derdini kaç kere de sormuştu ama. Botan meselesini açıp yoklamıştı ama Avşin burnunu kaldırıp inat ediyordu. Nasıl göremedim diye kendine kızdı. Nasıl?
Rojgûl her konuda bir çıkış yolu arardı ama bu yol öyle zor çetrefilliydi ki attığı her adımda bir taşa takıl
