Rojgûl’un bahtına kimin beddua etmişti? Sevdiği adamla evlenmeyi üç yıldır beklemiş barışın kabul olması için gecesini gündüzüne katarak dua etmiş barış haberi kapılarını çaldığında da kalan günleri şükrederek geçirmişti. Nikah günü gelip küçük kalbini sevdanın ateşiyle yaktığında ise en kara elbisesini beyaz gelinlik niyetine giydi. Biraz bile üzülmedi ellerine kına yakılmadığı için. Davulla zurnayla evinden çıkmayacağı için de yüzünü asmayacaktı. Ama ciğerini yakan vardı. Babasının elini baş köşede olduğu sedirinde öpemeyecekti ya. Babasının yerinde canına kastı varmış gibi davranan abisinin elini öpmüştü.
Babası ölüyordu. Kanser sadece canını almamış aklını da bulandırmıştı. Rojgûl babasına ulaşamıyordu. Derdini anlatamıyordu. Abilerinin onu saatlerce döverek terbiye etmelerini şikayet
