Titrek bir nefes içine çekip dizlerini yere koymuş adamın giderek koyulaşan mavi gözlerinin laciverte dönmesin izledi. “Roj ne yapacaksın?” dedi korku içinde dev dalgalar halinde yayılıp dengesini sarsarken.
“Isıracağım.” dedi Roj yüzünün önündeki açıklığa bakışlarını indirirken.
“Olmaz!” diye tiz bir sesle çığlık atan Rojgûl bacaklarını kapatmaya çalıştı ama Roj iki elini de dizlerine koyup kapatmasına mani oldu. “Kapatamazsın. Bunu sen istedin.”
“Roj ben böyle bir şey istemedim! Olmaz! Isırılmaz ya!” Rojgûl yüzü utanç içinde yanarken kafayı yemiş adama gözlerini kırpıştırarak bakmaya devam etti. Hiç orası ısırılır mıydı?
Roj, Rojgûl’lün bacaklarını eskisine göre daha çok açarken “Isırılır ısırılır yalan söylemeye devam edersen ısırır koparırım da.” derken ileri gitmeyeceğini
