World of Differences: Colt Trevoir

Chapter 18 - Searching for Colored Lights

COLT

Nakabalik naman kami ng ligtas kala Lynx sa taas ng building at inabutan pa rin namin silang hambning na natutulog kaya humiga na rin si First sa tabi ng mga kapatid niya. Ako naman ay nakaupo lang sa gilid habang nakalaylay ang paa ko sa mataas na palapag. Nagmamasid ako sa madilim na paligid at iniisip kung makakaligtas ba kami sa larong to bukas dahil may 1 araw pa kami pagkatapos non.

“You should sleep too Colt because we have to find red or blue colored lights as soon as possible,” ani First.

Lumingon ako sa kanya. “What would happen if we didn’t find blue or red colored lights because the other team killed them when they saw color lights?” Tumayo ako at lumapit sa tabi ni Lynx para umupo.

Bumangon naman siya sa pagkakahiga niya at umupo bago humarap sa akin. “It’s either players would kill us or B.O.P killed us because if we survive while our color lights are secondary, our health is still damaged in the danger zone until we die,” paliwanag ni First kaya bigla na lang ako nanlaki ang mata.

“When you and your brothers are playing this how can you survive?” tanong ko para malaman ko naman kung sakaling naranasan na nilang mapunta sa ganung sitwasyon.

“We played this game many times on the computer but when we were trapped in the Death Tournament we played this one time and we survived but we didn’t try to play this game again until now because we accidentally tapped this in our game schedule.” Tingin niya sa mga kapatid niya sabay hampas sa hita ni Second na may gigil pa sa huli, kaya mukhang si Second ang nakapindot pero inangkin lang nilang lahat dahil magkakapatid naman sila. Hindi naman nagising si second sa hampas ni First gumulong lang ito ng dalawang beses para makalayo kay First.

“Why?” tungkod ko ng dalawa kong kamay sa likod para makaupo ng hindi humihiga.

“Isn’t it obvious?” balik niya ng tanong sa akin habang nilahad niya ang kamay sa buong paligid kasabay ng mata niya pero binalik din naman sa akin.

“I mean you and your brothers can always win because you know much about this game you called B.O.P.” Tinawana niya lang ako at tinungkod niya rin ang kamay sa likod habang nakaharap kami sa isa’t isa at nasa parehas na gilid namin ang dalawang kapatid niya pati na si Lynx.

“You're a funny guy you know?” Turo niya sa akin habang natatawa.

Hindi ako ngumiti o tumawa sa kanya dahil seryoso ako na gusto kong malaman bakit eh marami naman siyang alam sa game mas may advantage siya. “I’m serious, you and your brother can win this game easily.” Turo ko muna sa kanya tapos sa mga kapatid niya na.

Tumigil siya sa pagtawa at naging seryoso ang mukha. “I know but when we got trapped in this game and played this game we realized how hard it is to be a character in this game.” Yuko niya habang malungkot na sinasabi. “You didn’t know that if you die in this game, you actually die in real life.” Tumingin siya sa akin pagkatapos niyang umayos sa pag-upo. “And that's what we're scared of.” Tingin niya naman sa kapatid niya at hawak niya sa braso ni Third dahil ito na ang malapit sa kanya.

Umayos na rin ako ng upo. “Don’t worry we can win this game.” Nakangiti kong sabi sa kanya habang nakasara ang kamao ko at tinapat ko sa kanya. Tinapat niya rin ang kamao niyang nakasara sa akin at nag fist bump kami. “But,” pahabol kong sabi habang pahiga ako at labas ko ng hintuturo ko na nakaturo sa taas. “You and your brother have to buy another bilingual skill to speak our language because I’m already sick of english thing,” tuloy ko ng paghiga pero hindi ko muna pinikit ang mata ko.

“How?” tapik niya sa kabilang bulsa niya at lumabas ang mga pera niya. “I only have this money and also my brothers have that money because we are equal everytime.” Turo niya sa amount ng pera niya na sumulpot ng tapikin niya ang kabilang bulsa niya.

“If we win this you and your brother can have all the money.” Humiga ako patagilid at pinatong ko muna ang ulo ko sa kamay habang nakahiga.

“Even if we win this game, 2 bilingual skills can buy that money.” Tapat niya sa akin ng dalawa niyang daliri sabay tapik ulit sa bulsa niya, kaya nawala na ang amount ng pera niya sa itaas ng ulo niya.

Tinapik ko kaagad ang bulsa ko at pinakita ko sa kanya ang amount ng pera ko habang nakahiga pa rin at nakaturo dito. “I got you but you have to trade with me for something special.” Taas ko baba kong kilay sa kanya.

“You know you can’t have our legendary book right?” Tingin niya pa rin sa amount ng pera ko dahil mukhang hindi niya inaasahan. “Why do you have that amount of money?” habol niyang tanong tsaka tumingin sa akin.

Tapik ko ulit sa bulsa ko para hindi siya masyado ma-distract sa amount ng pera ko. “What I mean in something special isn’t your legendary book, you idiot.” Upo ko ulit para mag paliwanag.

“So what do you mean by that?” Hanap niya sa amount ng pera ko pero nawala na ito, kaya wala siyang magawa kundi sa akin lang tumingin.

“I want us to become true teammates of any games in this Death Tournament until we find how to defeat this game and get back to real life.” Turo ko sa kanilang lahat kasama na si Lynx dahil hindi ko naman siya pwedeng iwan.

“You said that earlier in our first meeting when we’re color lights are blue, right?” Nakatingala niyang sabi dahil hindi niya sigurado kung na sabi ko na ba talaga ‘yon.

“Right but I didn't say that true teammates means I want us to become friends and support each other.” Lahat ko ng kamay sa kanya para makipag shake hands ulit.

“Oh,” ani niya.

“Now we can sleep.” Balik ko sa pag higa at humiga na rin siya.

“You didn’t answer my question earlier,” paalala niya habang umaayos ng higa katabi ang mga kapatid niya.

Ginawa ko namang unan si Lynx at humiga na ako ng diretso. “What question?” tanong ko dahil hindi ko maalala kung alin don.

“Why do you have that amount of money?” Higa niya ring padiretso kaya parehas kaming nakatingin sa langit habang humahampas ang hangi sa aming lahat dahil nasa taas kami ng building.

“I played and I played and I played that’s why,” sagot ko at medyo natatawa.

“What?” pagtataka niya.

“That’s also my reaction when I first saw it.” Natatawa kong sabi habang nakahiga, kaya nakahawak ako sa tiyan ko.

“Why?” pagtataka niya ulit.

“Because I forgot my memories in and out of this game?” patanong kong sabi dahil alam ko sinabi ko na rin sa kanila ‘yon na nagkaroon ng error sa pag pasok dito sa game na ito.

“Oh I totally forgot that,” pahina niyang sabi hanggang sa makatulog na talaga siya habang nakaunan ang parehas niyang kamay sa uluhan niya habang nakahiga.

Natawa ako ng kaunti. “Nakatulog na,” ani ko at natulog na rin ako dahil base sa sinabi niya kailangan talaga naming mahanap ang color lights namin para maging six tertiary colors na pero napapaisip pa rin ako kung bakit hindi ko matandaan masyado ang rules dito na kailangan maging six tertiary color para isa ka sa pwedeng manalo sa oras na ikaw ang matirang six tertiary color sa huli. Ano ba ang pinaggagawa ko ng una ko ‘tong nilaro at nanalo pa ako.

“Gising!” tuloy-tuloy na pag yugyug sa akin ni Lynx kaya napabangon ako habang tinatanggal pa ang muta sa mata. “May mga kalaban.” Lingon niya sa magkakapatid na nakadapa at nagmamasid sa dulo ng rooftop.

Nang matanggal ko na ang mga muta ko sa mata ay lumapit na kami ng sabay sa magkakapatid. “What happened?” tanong kay First pagkatabi namin sa kanila ng nakadapa rin.

“There's red colored lights there.” Turo ni First sa harapan namin sabay bigay ng telescope sa akin.

Hindi muna ako nagsalita at pinagmasdan ko muna ang grupo pero ng bilangin ko ang mga ito hindi sila lima dahil 10 sila, doble sa bilang ng grupo namin. “Why are there 10 members in one team?” tanggal ko ng telescope sa mata ko.

“Look in their arms if their team is the same.” Turo niya ulit sa mag grupo.

Tinignan ko ulit ang mga ito at nakita kong iba nga ang guhit nila sa braso, tatlong guhit sa limang myembro at isang guhit naman sa limang myembro pa. “Is it possible that they team up even though their number teams are different?” pagtataka ko at binigay ko sa kanya ulit ang telescope.

“Of course that is their choice but I know that I'm sure that one of those two groups are first timers.” Bigay naman niya ng telescope sa kapatid niyang si Second para magmasid pa sa grupo.

“Why are you sure?” tingin ko sa harapan pero binalik ko rin kay First para pakinggan ang sagot niya.

“Because if you are a first timer you didn’t know the rules and if you didn’t know the rules you won’t think that if they find the color lights for their secondary color, one of the group can easily kill and become a tertiary colors,” sagot nito sabay labas ng legendary book. “Legendary book said you can use other teams if they don't know the rules.” Turo niya sa isang page ng legendary book pagkabukas niya.

Nanlaki ang mata ko sa kanya. “What?!” sabay tingin sa harapan dahil naawa ako bigla.