**บทที่ 30**
@ สนามบิน
“มาช่า”
“ไอมองหายูตั้งนาน”
“ฮาย” เสียงของเจมดังขึ้นมาจากด้านหลังของมาช่า เขาส่งยิ้มมาให้ฉันเป็นการทักทาย รับรู้ได้ถึงแววตาที่เต็มเปี่ยมไปด้วยความดีใจที่ได้พบเจอกันอีกครั้งของเขา
“มาฉันช่วยถือกระเป๋า” ฉันแย่งกระเป๋าลากอีกใบของมาช่าเอามาไว้ในมือก่อนเดินนำหน้า ไปยังรถที่จอดรออยู่ด้านหน้าสนามบิน
“ประเทศไทยยังคงร้อนเหมือนเดิมนะ” มาช่าพูดขึ้น เธอยกมือขึ้นปาดเหงื่อขนาดตอนนี้แค่ยังไม่ถึงเที่ยงวันก็ทำให้เธอบ่นออกมา ฉันขับรถตรงไปที่คอนโดของตัวเองทันที เพื่อให้ทั้งสองคนได้พักผ่อนหลังจากที่นั่งเครื่องมานานหลายชั่วโมง
“ว้าว ห้องไอสวยมาก ดีกว่าห้องที่แล้วกว้างด้วย” มาช่าพูดขึ้นเมื่อเข้ามาภายในห้อง เธอมองสำรวจไม่ต่างจากเจม ที่มองไปทั่วบริเวณห้องอย่างสนใจ ฉันบอกแผนผังของห้องให้ทั้งสองคนรู้ จึงได้แยกย้ายกันไปพักผ่อน
ก๊อก ก๊อก
เสียงเคาะประตูห้องนอนของฉันดังขึ้น เมื่อเปิดประตู
