TEHLİKELİ ANLAŞMA (+18)

BÖLÜM 18- YENİ HAYATIN KURALLARI

Düğün gecesi ve sabahı, Ece'nin hayatını geri dönülmez şekilde değiştirmişti. Artık sadece Rüzgar'ın sözleşmeli sevgilisi değil, yasal karısıydı. Ece, yalıdaki yatak odasında uyandığında, Rüzgar'ın yanında olmadığını fark etti. Yatağın yanındaki masada, Rüzgar'ın el yazısıyla yazılmış bir not vardı.

"Bugün, evliliğimizin ticari ve sosyal olarak resmileşeceği ilk gün. Kahvaltı hazırlandığında çalışma odama gel. Kuralları konuşmalıyız."

Ece, notu okuduktan sonra parmağındaki alyansa baktı. Alyans, Melis'in intikamının sonu ve Ece'nin sonsuz bağlılığının başlangıcıydı. Üzerindeki lüks sabahlığı giyip, çalışma odasına gitti. Rüzgar, Boğaz manzarasına karşı kahve içiyordu.

"Günaydın, Karım," dedi Rüzgar, bu kelimeyi ağzında özenle yuvarlayarak. Sesi, ne romantik ne de düşmanca; sadece mutlak bir sahiplenme taşıyordu.

Rüzgar, Ece'ye oturmasını işaret etti ve hemen konuya girdi. "Düğünümüzden birkaç saat önce Melis, yüksek bir tazminat karşılığında boşanmayı imzaladı. Turan Bey'in baskısıyla anlaşmaya razı geldi. Artık o sadece geçmiş, sen ise benim karımsın ve Holding'in en büyük güvencesi."

Rüzgar, masaya bir dizi dosya yaydı. "Yeni hayatımızın kuralları basit. Birincisi, Melis'in ifşaatının yarattığı hasarı gidermeliyiz. Bugün, ilk resmi randevumuz var: Yönetim Kurulu üyeleriyle özel bir akşam yemeği. Onlara, evliliğimizin aşk üzerine kurulu olduğunu kanıtlayacaksın."

İkincisi, Rüzgar, Ece'nin elini tuttu. "Dışarıdaki herkes için, benim karım lüksü, tutkuyu ve Holding'in geleceğine olan bağlılığı temsil ediyor. Bu yüzden gardırobunu, takılarını ve sosyal tavrını tamamen değiştireceğiz. Sen, artık sıradan bir sekreter değilsin."

Üçüncü kural ise, Ece'nin tüm kişisel kontrolünü elinden alıyordu. "Ozan'a gelince," dedi Rüzgar. "Tedavisi artık en iyi doktorlar ve en sıkı güvenlik altında. Ancak sen, Ozan'ı sadece benim belirlediğim zamanlarda, benimle birlikte ziyaret edeceksin. Yönetim kuruluna, tüm zamanını bana adadığını göstermeliyiz. Senin tek önceliğin benim mutluluğum olmalı."

Ece, itiraz etmek için ağzını açtı, ancak Rüzgar'ın bakışı onu durdurdu. Ozan'ın güvenliği, Ece'nin itaat etmesi gereken en büyük kuraldı.

"Peki ya benim işim?" diye sordu Ece. "Holding'deki görevim devam edecek mi?"

Rüzgar gülümsedi. "Senin işin, artık benim yanımdaki yerin. Holding'e dair tüm kararlar masada tartışılacak. Sen, benim vekaletimle hareket eden, her zaman yanımda duran, tartışılmaz otorite olacaksın."

Rüzgar, Ece'ye yaklaştı. Kahvaltı masasının üzerindeki lüks ve resmiyet, anında yoğun bir gerilime dönüştü.

"Ve son kural, Karım," dedi Rüzgar, sesi alçaktı. "Melis'in şüphelerini tamamen bitirmek için, bu evliliğin sadece bir kağıt üzerinde olmadığını hissetmeliyiz. Ben, karımın bana hem yasal hem de duygusal olarak ait olduğunu görmek istiyorum. Şüpheye yer bırakmayacaksın."

Rüzgar'ın eli, Ece'nin çenesine kaydı. Gözlerindeki sahiplenme, artık bir tehdit değil, bir talep haline gelmişti. Ece, Rüzgar'ın bu zorunlu evliliği, kendi içindeki yalnızlığı doldurmak için kullandığını biliyordu.

Ece, Rüzgar'ın tüm kurallarını sessizce kabul etti. Bu, Ozan'ın güvenliği için ödenmesi gereken bedeldi. Ece, başını salladı.

"Anladım. Sizin karınız olacağım, Rüzgar," dedi Ece, sesi kararlıydı. "Melis'in hayal ettiği her şeyi yaşayacağım. Ama siz de Ozan'a olan sözünüzü tutacaksınız."

Rüzgar, memnuniyetle gülümsedi ve Ece'nin elini tutarak parmağındaki alyansı öptü. "Söz veriyorum, Karım. Sen, benim hayatımdaki en büyük güvencemsin. Ve şimdi, seninle birlikte, Holding'i zirveye taşıyacağız."

Rüzgar, Ece'yi yanına çekti. Dışarıda basın evliliklerini manşetlere taşırken, yalıda yeni hayatlarının zorunlu ama geri dönülmez kuralları belirlenmişti.

Ece, Rüzgar'ın tüm kurallarını sessizce kabul etti. Bu, Ozan'ın güvenliği için ödenmesi gereken bir bedeldi ve Ece, Rüzgar'ın kendisinden istediği her rolü oynama gücünü kardeşinden alıyordu. Ece, başını salladı.

"Anladım. Sizin karınız olacağım, Rüzgar," dedi Ece, sesi kararlıydı. İçinde biriken tüm isyan duygusunu bastırmış, sadece Rüzgar'ın stratejisine odaklanmıştı. "Melis'in hayal ettiği her şeyi yaşayacağım ve Yönetim Kurulu'nu ikna edeceğim. Ama siz de Ozan'a olan sözünüzü tutacaksınız ve onun güvenliğinden sorumlu olacaksınız." Ece'nin bu keskin ve net talebi, Rüzgar'ın yüzünde hafif bir tebessüm yarattı. Bu kararlılık, Rüzgar'ın Ece'de gördüğü ve sahiplenmek istediği asıl özellikti.

Rüzgar, memnuniyetle gülümsedi ve Ece'nin elini tutarak parmağındaki alyansı öptü. Alyansın soğuk ve ağır hissi, Ece'nin yeni statüsünün ağırlığını ona hatırlattı. "Söz veriyorum, Karım. Sen, benim hayatımdaki en büyük güvencemsin. Ozan güvende. Ve şimdi, seninle birlikte, Holding'i bu skandalın gölgesinden çıkarıp zirveye taşıyacağız." Rüzgar, Ece'yi yanına çekti. Dışarıda basın evliliklerini manşetlere taşırken, yalıda yeni hayatlarının zorunlu ama geri dönülmez kuralları belirlenmişti. Rüzgar'ın bedeni, Ece'nin vücuduna değdiğinde, Ece bu zorunlu birlikteliğin getirdiği yasağın heyecanına karşı koyamadığını bir kez daha fark etti.

Rüzgar, hızla Ece'ye dönecekleri ilk resmi akşam yemeği için hazırlıklara başladı. Ece'nin gardırobuna, Rüzgar'ın kişisel asistanı tarafından getirtilen dünyanın en ünlü moda evlerinin tasarımları doldurulmuştu. Her bir parça, Ece'nin artık Holding'in First Lady'si olduğunu haykırıyordu. Ece, aynanın karşısında, üzerindeki sade ve zarif lacivert ipek elbiseye baktı. Boynundaki gümüş kolye ve elindeki gösterişli alyans, eski Ece'den eser bırakmamıştı.

Rüzgar, Ece'yi izlemek için odaya girdi. Gözleri, Ece'nin üzerindeki yeni imajı dikkatle süzdü. "Mükemmel," dedi Rüzgar, sesi tatminkârdı. "Seninle gurur duyuyorum, Karım. Rolüne ne kadar çabuk adapte olduğunu görmek, ne kadar doğru bir seçim yaptığımı gösteriyor." Rüzgar, Ece'nin yanına yaklaştı ve Ece'nin saçlarına hafif bir buse kondurdu. Bu küçük jest bile, Ece'nin kalbinin hızlanmasına neden oldu. Rüzgar'ın onayını almak, Ece'nin borçlu ruhunun derinliklerine işlemişti.

Rüzgar, Ece'nin elini tutarak onu lüks yemek masasına götürdü. "Yemekte Yönetim Kurulu üyeleri, evliliğimizin neden bu kadar aceleyle yapıldığını soracak. Onlara, Paris'te gelişen karşı konulmaz bir tutkunun Melis'in tehditleriyle kesintiye uğradığını ve bu tutkuyu daha fazla gizleyemediğimizi söyleyeceksin. Herkesin önünde, bana olan bağlılığını göster. Unutma, bu sadece bir oyun değil; bu, bizim güvencemiz."

Akşam yemeği, Rüzgar'ın beklentileri doğrultusunda gergin bir atmosferde geçti. Yönetim Kurulu üyeleri, Ece'nin üzerindeki alyansa, duruşuna ve Rüzgar'la aralarındaki kimyaya odaklanmışlardı. Ece, Rüzgar'ın talimatlarına harfiyen uyarak, samimi bir aşk hikayesi anlatmaya başladı. Gözlerindeki kararlılık ve Rüzgar'ın Ece'ye olan sürekli fiziksel yakınlığı, fısıltıları yavaş yavaş susturdu. Rüzgar, Ece'nin elini masanın altında sık sık tutuyor, ona sessiz bir destek veriyordu.

Yemek sonunda, Yönetim Kurulu Başkanı, Rüzgar ve Ece'ye dönerek, "Eğer bu aşk, gerçekten şirketimizin istikrarını sağlayacaksa, Melis'in iftiralarını unutmaya hazırız, Rüzgar Bey. Ancak bu bağın kalıcılığını görmek istiyoruz," dedi. Bu, Ece için, evliliğin geçici bir çözüm değil, Rüzgar'ın beklediği ömür boyu sürecek bir rol olduğu anlamına geliyordu. Ece, bu rolü oynamak zorundaydı, çünkü Rüzgar'ın güvencesi Ozan'ın güvencesiydi.

Yemekten yalıya dönerken, Rüzgar'ın yüzünde rahatlamış ve gururlu bir ifade vardı. Melis'in attığı bomba, Rüzgar ve Ece'nin mükemmel performansıyla etkisiz hale getirilmişti. Rüzgar, arabada Ece'nin elini tuttu ve parmaklarının arasına geçirdi.

"Mükemmel bir iş çıkardın, Karım. Seni seçmekle ne kadar doğru bir karar verdiğimi bir kez daha gösterdin." Rüzgar'ın sesi, ilk kez bu kadar içten geliyordu. Ece, Rüzgar'ın bu onayının, sadece ticari bir performansa değil, aynı zamanda Ece'nin kendisine olan kişisel bir memnuniyete dayandığını hissetti. Bu tehlikeli oyunda, Ece'nin kalbi, Rüzgar'a karşı olan zorunlu bağlılığın ötesinde, gerçek duygular beslemeye başladığını fark ediyordu.

"Bu gece," dedi Rüzgar, yalıya yaklaştıklarında. "Sadece Yönetim Kurulu'nu değil, aynı zamanda kendi yalnızlığımı da ikna ettin." Rüzgar'ın bu beklenmedik itirafı, Ece'nin kalbinde bir şok etkisi yarattı. Rüzgar da, tıpkı Ece gibi, bu evlilikte bir sığınak arıyor muydu?

Yalıya vardıklarında, Rüzgar, Ece'yi kollarına aldı ve çalışma odasına değil, doğrudan yatak odasına taşıdı. Bu hareket, yeni hayatlarının kurallarının sadece ticari olmadığını, aynı zamanda kişisel bir ihtiyaca dayandığını gösteriyordu. Rüzgar, Ece'yi yatağa bıraktı.

"Artık sahne ışıkları yok," dedi Rüzgar, Ece'nin yüzüne eğilirken. "Sadece sen, ben ve aramızdaki bağ var. Ozan güvende. Melis sustu. Şimdi, benim karım olmanın getirdiği gerçek bağlılığı hissetme zamanı."

Rüzgar'ın gözlerindeki bakış, Ece'ye olan hem sahiplenme hem de koruma arzusunun karışımıydı. Ece, bu zorunlu evliliğin, kendisini Rüzgar'a karşı kontrolsüz bir duyguya doğru sürüklediğini hissediyordu. Kapı kapandı. Dışarıdaki dünya, onların yalan üzerine kurulu evliliğine inanmışken, içeride, yalanın ötesinde bir bağ kuruluyordu.