CHAPTER 77
ZACH's POV:
It's been one month since may mangyaring masama kay mama. And until now, nasa hospital pa rin siya at patuloy na ginagamot ng mga doctor. Comatose pa rin ang lagay ni Mama dahil hindi pa siya nagigising.
Wala akong sapat na tulog. Oras-oras tinitingnan ko si Mama baka sakaling dumilat na ang kanyang mata. Kaso gano'n pa rin ang kalagayan niya. Walang pinagbago. Mahina pa rin ang katawan niya. Pero alam kong lumalaban si mama para mabuhay. Kaya hinding-hindi ko siya susukuan. Kung kinakailangan na dalhin ko siya sa ibang bansa para magamot nang maayos ay gagawin ko.
Sa mga oras na ito ay nagkakape ako nang biglang lumapit sa akin si Yaya.
Nasa labas ako ng room ni Mama at dito ko naisipan na magpalipas lagi ng gabi para kung sakaling magising siya ay ako agad an
