EP : 4
903 Words
ผลัก!
“เป็นอะไร?”
“...เดี๋ยวค่อยทำต่อ” ตอนแรกก็ว่าจะต่อแต่พอทำต่อได้สักพักก็หมดอารมณ์แล้วว่ะ
“ไม่เอาสิ ทำแบบนี้มันค้างนะไทน์”
“วันหลังค่อยต่อแล้วกันพี่ มีคนเห็นแล้วหมดอารมณ์ว่ะ”
หมับ~
“พี่เข้าใจ~ เดี๋ยวพี่ช่วยนะ~” ผู้หญิงตรงหน้าเป็นรุ่นพี่ปีสอง อ่อยผมเมื่อคืนที่ร้านเหล้าแถวมหาลัยแล้วก็มาจบที่ห้องน้ำนี่ล่ะ
จ๊วบ~
ผมปล่อยให้รุ่นพี่คนนี้ปลุกอารมณ์ของผมต่อ ทั้งดูดคอ จับมือผมไปบีบนมเธอแล้วก็เอามืออีกข้างลูบเป้าผมไม่หยุดแต่ผม...
ผลัก!
“อะไรเนี่ย!” เธอขึ้นเสียงใส่ หน้าตาอารมณ์เสียมากเพราะผมผลักเธอออกเต็มแรง
“บอกว่าหมดอารมณ์ไง”
“ก็กำลังทำให้อยู่นี่ไง!”
“เอาไว้วันหลังว่าง ๆ ค่อยมาเจอกันแล้วกัน วันนี้หมดอารมณ์แล้วจริง ๆ” ผมผละออกแล้วจัดการเสื้อผ้าตัวเองให้เข้าที่
“...ทุเรศ! ทุเรศที่สุดเลย!” เธอด่าผมแล้วรีบใส่เสื้อผ้าตัวเองให้เรียบร้อยจากนั้นเธอก็เดินหัวฟัดหัวเหวี่ยงออกไปจากห้องน้ำ
แอด~
“...ยังอยู่ทำซากอะไรของเธอ!” เสียงตะโกนเหวี่ยงใส่ใครสักคนของรุ่นพี่คนเมื่อกี้ดังลอดประตูออกมาผมก็เลยเดินไปเปิดประตูห้องน้ำเพื่อดูเหตุการณ์ข้างนอก
แอด~
“...เอ่อ”
“ยังอยู่?”
“ก็...ปวดฉี่”
“อ่าส์! อะไรของเธอวะขิง ถ้าพวกฉันเอากันไม่เสร็จเธอก็จะยืนรอเข้าห้องน้ำอยู่ตรงนี้รึไง” ผมเห็นขอบตาแดง ๆ ของเธอแต่ไม่ได้สนใจที่จะถามอะไร ผมเลือกที่จะบ่นคำตอบโง่ ๆ ของเธอแล้วเดินออกมาเลยมากกว่า
“เป็นไร ไม่เด็ดรึไงวะ” ผมกลับมาถึงโต๊ะที่ไอ้เกรย์นั่งอยู่มันก็ถามขึ้น
“เด็ด”
“เด็ดแล้วมึงหน้าบึ้งทำไม”
“เด็ด แต่ไม่เสร็จ”
“ฮะ? มึงนี่นะไม่เสร็จ”
“อืม แฟนมึงแม่งเข้าไปเห็น”
“...แฟนกู?”
“ใครล่ะที่มึงเพิ่งขึ้นสถานะ” พูดถึงแล้วหงุดหงิดฉิบหาย
“...แล้วยัยนั่นว่าไง”
“ไม่ได้ว่าไงกูไล่ออกไปก่อน”
“อืม” ไอ้เกรย์พยักหน้ารับแล้วดูโทรศัพท์ต่อส่วนผมก็ตอบแชทเด็กในสต็อกนิดหน่อย หงุดหงิดที่น้ำขิงเข้ามาขัดจังหวะทำผมหมดอารมณ์ไม่ได้กินของใหม่แต่ไม่เป็นไรเพราะของเก่าที่มีอยู่ก็เด็ดหลายคน
-หลายวันต่อมา-
“ไอ้ไทน์”
“เออ” ไอ้เกรย์เรียกผมตอนที่ผมกำลังจะเปิดประตูเข้าไปในห้องนอนของตัวเอง
“วันนี้ขิงจะมากินข้าวด้วยนะเว้ย”
“...”
“มึงได้ยินไหมไอ้ไทน์”
“พวกมึงไม่ต้องกินข้าวที่นี่ไม่ได้เหรอวะ” ผมเห็นเมื่อคืนว่ามันตั้งสถานะคบกับน้ำขิงแต่ไม่คิดว่าวันนี้มันจะหิ้วกันมาที่ห้องเลย
“ทำไมวะ มึงไม่พอใจอะไรแฟนกู”
“เปล่า กูแค่ไม่สบายใจที่จะเจอหน้า”
“เพราะ?”
“กูฝัน” เหตุผลของผมฟังดูโง่ใช่ไหม แต่มันคือเหตุผลนี้จริง ๆ ว่ะ เหตุผลนี้เหตุผลเดียวไม่ได้เกี่ยวกับเรื่องเมื่อหลายวันก่อนที่น้ำขิงมาสารภาพความรู้สึกกับผม
“ฝันอะไร?”
“ฝันว่ากู...เอากับเมียมึง”
“...”
“กูไม่ได้คิดอะไรกับขิงนะเว้ยแต่กูฝันจริง ๆ” แถมฝันของผมยังโคตรเหมือนจริงเพราะตื่นขึ้นมาผมตัวเบาไปหมด ถ้าไม่ใช่ว่าตื่นขึ้นมาแล้วเห็นตัวเองนอนคนเดียวผมคงคิดว่าละเมอมีอะไรกับผู้หญิงที่เป็นคู่นอนคนไหนสักคนแน่นอน
“เมื่อคืนเหรอ”
“เปล่า หลายคืนแล้ว”
“หลายคืน?”
“เออ”
“กี่คืน ถึงอาทิตย์รึยัง”
“ทำไมวะ”
“ตอบ” ไอ้เกรย์ซีเรียสมากแต่ผมไม่เข้าใจว่ามันจะสนใจว่าผมฝันมากี่วันแล้วทำไม สิ่งที่มันควรสนที่สุดคือเรื่องที่ผมฝันไม่ใช่รึไง
“ก็สองสามวันก่อน”
“แน่ใจ?”
“เออ แน่ใจสิวะ”
“อืม ถ้างั้นก็ช่างเถอะมันก็แค่ความฝัน”
“มึงไม่โกรธเหรอเมื่อกี้ยังจี้ถามกูอยู่เลย”
“ไม่ กูแค่ถามเฉย ๆ ว่าฝันนานรึยังไม่เห็นมึงเล่าให้กูฟัง อย่าคิดมากน่ามึงกับแฟนกูก็เพื่อนกันไม่ใช่รึไงวะแค่ฝันจะคิดมากทำไม” ไอ้เกรย์ดูไม่โกรธหรือคิดมากอะไรแต่ผมก็ยังไม่สบายใจอยู่ดี
จะให้สบายใจได้ยังไงวะในเมื่อผมฝันว่าเปิดซิงน้ำขิง นมเป็นนมตรงนั้นแม่งก็โคตรแน่นแถมผมฝันจนถึงตอนที่ผมเสร็จเลยด้วยซ้ำ ไม่ใช่แค่ครั้งเดียวแต่หลายครั้งด้วยแล้วที่สำคัญ...ผมปล่อยใน
อ่าส์! นึกถึงฝันคืนนั้นทีไรผมต้องมีอารมณ์ทุกทีเลยว่ะ ทั้งที่พยายามลืมแล้วแต่ก็เสือกมีภาพวนเข้ามาในหัว แค่ฝันแต่ชัดกว่าชีวิตจริงตอนอึ๊บกับผู้หญิงสักคนอีก
“กูกระอักกระอ่วนใจว่ะ มึงไปกินข้าวกันที่อื่นแล้วกันไอ้เกรย์”
“มึงจะคิดมากทำไมวะกูเป็นแฟนน้ำขิงแท้ ๆ กูยังไม่คิดอะไรเลย”
“...” แต่กูคิดไงไอ้ห่า มึงไม่คิดแต่กูคิด
...มึงแม่งไม่รู้หรอกว่าแฟนมึงในฝันของกู...เอามันขนาดไหน
- Writer
