“แล้วอะไรที่จะหยุดไม่ให้พวกมึงเอากันที่นี่ได้วะ”
“ไม่มี! ไม่มีอะไรมาหยุดพวกกูได้ทั้งนั้น ไปซะ!”
“เหรอ? ไม่มีจริง ๆ เหรอวะขิง”
“เออ! บอกว่าไม่มีไง! ไปสักทีจะไปตายที่ไหนก็ไปซะไทน์!”
“...แล้วถ้ากูทำได้ล่ะ?”
“ไม่มีทาง!”
“อืม ไม่มีทางก็ไม่เป็นไร...กูขอแค่ลองดู”
หมับ!
“ไทม์นายจะทำบ้าอะไร! ปล่อย! อื้อ!!!”
ฉันร้องสุดเสียงที่จะทำได้หลังจากที่โดนเขากระชากเข้าหาแล้วกดปากลงมาที่ปากฉันแต่ร้องให้สุดเสียงแค่ไหนมันก็เป็นได้แค่เสียงในลำคอ
“อ่อย!!!”
แคว๊ก!
“อื้อ!!!” ฉันพยายามร้องพยายามดิ้นเท่าไหร่ก็ไม่ได้ผลแถมตอนนี้ชุดนอนของฉันก็ยังถูกกระชากจนฉีกขาด ฉันตกใจพยายามดิ้นไทม์ก็กอดจนแน่นแล้วดันตัวฉันให้เดินถอยหลังไปที่เตียง
ฟุบ!
ฉันไม่ได้ถูกผลักแต่เสียหลักเพราะแรงดันกับการเดินถอยหลังจนล้มลงที่เตียง หงายหลังล้มลงพยายามจะขยับไปข้างหลังเพื่อหนีเขาแต่ไอ้บ้าไทน์ก็ตามขึ้นมาบนเตียงแล้วล็อกข้อเท้าฉันที่กำล
