EP : 1
429 Words
“ไทน์”
“ครับ”
“...”
“มีอะไรทำไมหน้าเครียด หืม?”
“คือ...มีเรื่องอยากถาม”
“อื้ม ว่ามาเลยค่ะคนสวย” คนที่หล่อมากตรงหน้าฉันยิ้มให้ใจฉันก็ยิ่งเต้นแรง
...ฉันชอบรอยยิ้มของเขา
“นายว่าฉันเป็นไงบ้างอ่ะ”
“ฮะ? ทำไมถามอะไรแบบนี้”
“ตอบมา” ฉันถามเขาแล้วก็หมุนตัวให้ดูนิดหน่อยเพื่อให้เขาสำรวจฉันได้มากขึ้น
“น่ารัก”
“...”
“เขิน?”
“เปล่าซะหน่อย นึกว่าจะบอกว่าขี้เหร่ก็เลยงงต่างหากล่ะ” ฉันตอบเขาเลยเอามือมาขยี้ผมฉันเบา ๆ อย่างที่ชอบทำประจำ ขยี้เบา ๆ แต่ทำผมฉันเสียทรงทุกครั้ง
“ฮึ ๆ ๆ แล้วยังไงต่อ จะถามแค่นี้?”
“...อื้อ”
“แน่ใจ?” ผู้ชายที่ฉันพูดได้เต็มปากว่าเขาฮอตที่สุดในชั้นปีของพวกเรายิ้มถามด้วยรอยยิ้มเท่ ๆ ของเขา
-///-
...หล่อละลายใจเป็นบ้าเลยอีตาไทน์
“ว่าไง มีอะไรพูดมา”
“คือ...”
“คือ?” ฉันอึกอักเขาก็ยิ่งจ้องแล้วยกคิ้วข้างหนึ่งขึ้นรอคอยคำตอบ
“คือ...ฉัน ชอบ นาย”
ฉัน...พูดออกไปแล้ว >//////<
“อื้อ” ฉันพยักหน้ารับรัว ๆ ไม่ค่อยกล้าสบตาเขาเหมือนเคยเลย
“น้ำขิง”
“อื้อ”
“...กูไม่ชอบมึง อย่าพูดแบบนี้อีกถ้ายังอยากเป็นเพื่อนกัน”
“...”
“กูให้เวลามึงหนึ่งเดือน ลบความรู้สึกงี่เง่าของมึงทิ้งซะแล้วกลับมาเป็นเพื่อนกัน”
“...” ฉันยังไม่ได้พูดอะไรเลยเขาก็เดินไปก่อน เดินไปพร้อมกับ...สายตาผิดหวัง
มันผิดหวังขนาดนั้นเลยเหรอ? แค่เพื่อนอย่างฉันรู้สึกดีกับเขามาก ๆ อย่างที่ไม่เคยรู้สึกกับใครมาก่อนเลยบอกออกไปมันน่าผิดหวังสำหรับนายนั่นมากเลยเหรอไทน์
- Writer
