หลังจากจบค่ำคืนที่เร่าร้อนในตอนที่ฟ้าใกล้สาง หลินก็สลบคาที่ คุณแด๊ดป้ายแดงถึงยอมหยุดทำเรื่องอย่างว่า ร่างใหญ่อุ้มร่างเพรียวไปทำความสะอาดให้อย่างดี และให้คนเข้ามาเปลี่ยนผ้าปูให้ทั้งคู่ได้นอนสบายตัว สองร่างกอดก่ายกันจนเกือบเที่ยงวัน
“แมวขี้เซา” นิ้วแกร่งเกลี่ยแก้มคนเด็กกว่าที่ยังคงอยู่ในห้วงนิทรา
เปลือกตาสีไข่มุกปิดสนิทแพขนตายาวประดับสวยงามรับเข้ากับใบหน้าหล่อ คิ้วขมวดเล็กน้อยคล้ายกำลังฝันร้าย
จมูกโด่งก้มลงขโมยหอมแก้ม หอมหน้าผากคนหลับ ไม่คิดเลยว่าจะได้ใกล้ชิดกับอีกฝ่ายโดยง่ายดาย เขายังคงจำความรู้สึกใจเต้นแรงเมื่อคืนได้อยู่เลย ใจเต้นตอนได้ยินเสียงทุ้มของหลินครั้งแรก ทุกอย่างมันดูง่ายไปหมดจนเขากลัว กลายเป็นว่าหลินยอมมีความสัมพันธ์ทางกายกับเขาเพียงพูดคุยกันไม่กี่คำ แต่เขาไม่ได้ต้องการแค่ร่างกายของหลิน เขายังต้องการใจของหลินด้วย
“เห้อ มันพลาดที่ตรงไหนวะ” เสียงเข้มของชายหนุ่มบ่นขึ้นแผ่วเบา
“อือออ” คนหลับครางในลำคอคล้ายใกล้จะรู้สึกตัวแล้ว
ร่างหนาจึงผละออกจากร่างเพรียวโดยไว แกล้งว่ากำลังนั่งเล่นมืออยู่
“ตื่นแล้วเหรอ Morning” เอ่ยทักทายตอนเช้า มือหนาลูบผมนิ่มคนเด็กกว่า
“Morning ครับ” ปากบางส่งยิ้มให้คุณแด๊ดของเขา แต่จากยิ้มก็กลายเป็นเบะแทน เพราะเมื่อเขาขยับตัวกลับรู้สึกเจ็บเสียดที่ช่องทางด้านหลัง แถมเอวยังปวดหนึบ นึกย้อนกลับไปเมื่อคืน ถ้าไม่ปวดเขาคงเป็นยอดมนุษย์ ไม่นึกเลยว่าคนตรงหน้าจะอึดขนาดนี้ มันเป็นเหมือนเซ็กส์มาราธอนสำหรับหลินเลยก็ว่าได้
“เจ็บเหรอ?”
“นิดหน่อยครับ” ใช่ครับเจ็บมาก คุณรุนแรงกับผมมากครับคุณแด๊ด
“เอายาไหมพี่ทาให้” มือหนายกหูโทรศัพท์บอกให้คนซื้อยามาให้
จะบอกว่าไม่เป็นไรก็ไม่ทันแล้ว หลินได้แต่นอนแหม่ะใต้ผ้าห่มรอคอยยาที่คนแก่กว่าโทรสั่ง พร้อมสั่งข้าวต้มมาให้เขา
ชีวิตหลินไม่เคยอยู่กับคู่นอนถึงเช้าเลยสักครั้ง คุณทินกรเป็นคนแรก คนแรกที่หลินยอมรับให้ คนแรกที่ตื่นนอนมาเจอกันตอนเช้า..
หลังจากเหตุการณ์เร่าร้อนเมื่อคืน ทั้งคู่ก็แยกย้ายกันโดยที่แลกช่องทางติดต่อ เงินถูกโอนเข้าบัญชีของหลินหกแสน ทินกรให้คนขับรถไปส่งหลินถึงห้องพัก ทุกอย่างที่เกิดขึ้นทั้งหมดเป็นเหมือนฝันที่หลินไม่อยากตื่น
มือเรียวหยิกแก้มตัวเองหลายรอบหลังจากกลับเข้าห้องพัก
“ไม่ได้ฝันจริง ๆ” มือกดเข้ากดออกเช็คยอดเงินในแอปธนาคารอยู่หลายครั้ง เพื่อความแน่ใจว่าเงินนี่มันจะไม่หายไป เกิดมาไม่เคยมีเงินในบัญชีเยอะขนาดนี้มาก่อน
เสียงแจ้งเตือนข้อความเข้าดังขึ้นหลายครั้ง พอกดดูก็เห็นว่ามันเป็นข้อความจากร่างสูงที่พึ่งเปย์เงินหกแสนให้เขา และข้อความจากเพื่อนที่ไปเที่ยวด้วยกันเมื่อคืนทักหาตั้งแต่เมื่อคืน ร่างเพรียวเองก็พึ่งนึกขึ้นได้ว่าเมื่อคืนเขาบอกเพื่อนว่าเดี๋ยวมา แต่ก็ไม่ได้กลับไปหาเพื่อนอย่างที่บอก
หลินเลือกกดเข้าไปอ่านข้อความของทินกรก่อน เห็นข้อความแล้วก็อดยิ้มไม่ได้
อาทิตย์ เข้าห้องแล้วใช่ไหม?
ปากบายกยิ้ม ก่อนจะพิมพ์ตอบกลับอีกฝ่ายไป นี่เขาเป็นห่วงเด็กในการดูแลขนาดนี้เลยเหรอ ความสัมพันธ์แบบนี้มันเหมือนกับแฟนไหมนะ
หลิน ครับคุณอาทิตย์ เข้าห้องแล้วครับ
อาทิตย์ โอเค พักผ่อนเยอะ ๆ นะครับ
หลินส่งสติ๊กเกอร์รับทราบให้กับคนแก่กว่าเป็นการจบบทสนทนา ทินกรให้หลินเรียกชื่อเล่นของเขา สรรพนามที่ใช้เรียกกันก็ให้เปลี่ยนไปตามสถานการณ์
หันมาให้ความสนใจกับข้อความของเพื่อนทั้งสามที่ส่งมารวมกันเป็นร้อยข้อความในแชทกลุ่ม
หลิน กูกลับมาละ
มอส โหไอ้ห่า นึกว่ามึงโดนฆ่าหมกป่าไปละ หายไปไม่บอกไม่กล่าว เพื่อนก็เป็นห่วงกัน
สกาย ไอ้หลิน ไอ้เวร เพื่อนเป็นห่วงกัน มึงหายไปไหนมา
ศิลา ไอ้เวรหลิน กูเกือบไปแจ้งตำรวจละ ถ้ามึงหายไปครบยี่สิบสี่ชั่วโมงหน้ามึงโชว์เต็มโซเชียลแน่
หลิน กูก็กลับมาแล้วนี่ไง พวกมึงก็ใจเย็น
แล้วทุกคนก็ประชุมสายกัน หลินอธิบายเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นเมื่อคืนเพียงว่า เจอคนที่ถูกใจเลยไปต่อกัน ไม่ได้เล่าลงลึกถึงขนาดที่ได้เป็น Sugar Baby ของแด๊ดดี้สุดฮอต
ชีวิตของพนักงานต๊อกต๋อยแบบหลินเปลี่ยนไปหลังจากพบเจอกับทินกร มีเงินถูกโอนเข้าบัญชีเดือนละหลายแสน ทั้งยังมีของแบรนเนมเพิ่มขึ้นทีละชิ้น จนต้องซื้อชั้้นเก็บของมาเพื่อเก็บของแบรนเนมโดยเฉพาะ
หลินต้องไปเจอทินกรทุกครั้งที่เขาเรียก แต่พอบ่อยครั้งเข้าคนแก่กว่าก็ชวนให้ไปอยู่ด้วยกัน จะได้สะดวก เพราะทั้งสองคนอยู่ห่างกันพอสมควร เลยแก้ปัญหานี้ด้วยการย้ายมาอยู่ด้วยกันเสียเลย ตอนแรกหลินก็อิดออดไม่ไม่อยากไปอยู่ด้วย ใจเขาเองก็กลัวความใกล้ชิดจะทำให้เผลอเอาใจลงไปเล่นกับความสัมพันธ์นี้
สุดท้ายแล้ว หลินก็ยอมย้ายมาอยู่กับคุณแด๊ดของเขา ทั้งคู่อยู่ด้วยกันทำทุกอย่างเหมือนแฟน พอมาอยู่กับทินกรจริง ๆ หลินจึงได้รู้ว่าอีกฝ่ายนั้นมีแค่เขาเป็นเด็กในการดูแลคนเดียว และความจริงที่น่าตกใจอีกข้อคือ ผู้ชายที่เขาเรียกแด๊ดดี้คนนี้ เป็นเจ้าของผับที่หลินเจอกับเขาครั้งแรก แถมยังเป็นประธานบริษัท ผู้บริหารใหญ่ของบริษัทดังแห่งหนึ่งด้วย
ชีวิตประจำวันของทั้งคู่เปลี่ยนไป ตื่นมาเจอกันทุกเช้า นั่งทานข้าวเช้าด้วยกันบางวัน ไปทำงานก็มีคนขับรถไปส่ง ทินกรดูแลทุกความเป็นอยู่ของหลินอย่างดี
และหลินบอกรักทินกรทุกครั้งที่อยากได้อะไรบางอย่าง กลับกันฝ่ายทินกรเองบอกรักหลินด้วยความรู้สึกจริง ๆ ถึงจะรับรู้ว่าหลินบอกรักเพราะมีจุดประสงค์บางอย่าง แต่ทินกรก็พร้อมจะให้อีกฝ่ายตามที่ต้องการ และหวังว่าวันนึง เด็กของเขาคนนี้จะเอาใจลงมาเล่นกับความสัมพันธ์ แล้วไม่อาจถอนตัวจากเขาได้อีก
“อึ๊ก อ๊า รักนะครับแด๊ด อื้อ แรงๆ อ๊ะ”
ยิ่งบอกรักดังเท่าไหร่ ก็จะได้ของที่ต้องการง่ายขึ้น