- ดึกสงัด ใจกลางเมืองยุโรป -
เสียงนาฬิกาบนผนังห้องดังแผ่ว ๆ
ผสมกับความเงียบงันของค่ำคืน
ห้องพักหรูกลางเมืองมีเพียงแสงไฟสีทองสลัว ๆ จากโคมไฟหัวเตียง
ภาคินนอนหงาย มองเพดาน
สายตาเหม่อลอย
นิ้วมือยังคงลูบแผ่วไปตามแผ่นหลังเนียนของพาฝัน
พาฝันสะดุ้งตื่นเล็กน้อย
พลิกกายหันมาหาเขา
ดวงตาหวานพราวยังฉายความง่วงงุน
พาฝัน เสียงอ่อนแผ่ว เหมือนตัดพ้อ
“คิน…เป็นอะไรไปคะ ฝันทำอะไรพลาดไป
ทำไมคุณดูเหมือนยังไม่พอใจ…
...หรือฝันทำให้คินไม่ประทับใจ?”
ภาคินรีบส่ายหัวทันที
คว้ามือเล็กมากุมแน่น
ภาคิน น้ำเสียงจริงจัง
“ไม่เลย ฝัน…ทุกอย่างดีมาก
ทุกอย่างที่คุณเป็น มันไม่มีที่ติ ผมเลือกไม่ผิดเลย”
พาฝันสบตาเขาแล้วใจอุ่นวาบขึ้น
แต่ก็ยังเห็นเงาอะไรบางอย่างในดวงตาของภาคินที่ไม่เหมือนทุกที
เธอกระพริบตาเบา ๆ
ก่อนถามต่อ
“งั้น…ทำไมคินยังดูเหมือนมีเรื่องกังวลคะ?”
ภาคินเงียบไปพักหนึ่ง
เสียงหัวใจเขาดังช
