MELEK’TEN…
Öyle çok büyük hırsları olan bir kadın olmadım ben. Belki de bu nedenle ailem beni bir kalemde silip atabildi. Onların beklentilerine cevap veremiyordum neticede. Ankaralı iş insanlarının geleceklerini bırakacağı varisleri olmayı istemediğim için.
Öğretmek benim için tutkuydu. Özellikle öğrencilerimle birlikte laboratuvarda çalışmak. İkinci bir tutkumda Kimya. Sonuçlar açıklandığında holdinginin başına geçmem için işletme mühendisliği yazmamı bekleyen babamın Hacettepe Kimya öğretmenliği yazdığımı görmesi ve ilk tercihime yerleşmem ile yüzünde oluşan o hayal kırıklığı ile karışık tiksinmeyi unutmam.
“Elalemin piçlerinin peşinden mi koşacaksın demişti”
Hele Tunceli’ye atanmamı duyunca evde kopan kızılca kıyamet. Sonrasında zaten ilişkimiz iyice inceldi. Kopuşu da Levent ile o
