“อืม” คนปลายสายยืนยันเสียงหนักแน่น “มากกว่านั้นฉันบอกกับตัวเองว่าจะไม่ปล่อยน้องสองไป ต่อให้ฉันต้องแย่งกับผู้ชายคนอื่น ฉันก็จะไม่มีวันปล่อยเธอไป” สิ่งที่มาเฟียหนุ่มคิดในตอนนั้นคือเรื่องจริงของหัวใจ
“ไอ้ที่แกเล่าให้ฉันฟังเธอชวนแกเล่นละคนหลอกพ่อเธอนั่นน่ะ” คราวนั้นเพื่อนรักบอกเขาตอนที่ขอความช่วยเหลือเพื่อให้ช่วยพาภรรยากลับเมืองไทย
“ฉันยอมโดยไม่มีข้อแม้ เพราะนั่นคือการได้เข้าใกล้เมียของฉัน ฉันยอมผูกมัดตัวเองเพราะเธอ แกก็รู้นี่ฉันไม่เคยพาตัวเองไปผูกมัดกับใคร” นั่นคือเรื่องจริงที่เพื่อนสนิททั้งสี่หนุ่มสี่ชาติต่างรู้กันดี เมื่ออยู่ในสถาบันการศึกษาเดียวกัน “อืมนั่นมันก็ใช่ ละครหลอกผู้ใหญ่ของเธอ ต่อให้ร่ายเหตุผลร้อยแปดพันเก้าฉันไม่เล่นด้วยคือจบ”
“ก็ใช่” อาดิลเห็นด้วยขึ้นชื่อว่าผู้ชายวัยอย่างพวกเขา เรื่องอะไรจะยอมพาตัวเองไปเล่นหลอกผู้ใหญ่ ถ้าไม่มีใจจริงๆ
