หากแต่ประโยคเย้าเล่นกลับแทงไปถึงหัวใจ เขาถึงกับหน้าชาดิกควานหาข้อแก้ตัวหรือยอมรับสมอ้างกับสตีฟไปเลยจะได้หมดเรื่อง
“ก็นิดหน่อย”
“ว่าแล้วไงตอนนี้เธออาบน้ำอยู่ข้างในหรือครับ” สตีฟส่งสายตาไปทางห้องน้ำ เรื่องนี้ยังผิดแผกจากนิสัยของอาดิล อาดิลไม่เคยใช้ห้องทำงานทำเรื่องนอกเหนืองาน แต่วันนี้...คงสาวเจ้าตามขึ้นมาถึงที่นี่เองกระมัง สตีฟคิดในแบบของเขา
“อืม...ใช่เธอกำลังทำธุระส่วนตัว”
“ก็ไม่บอกผมตรงๆ ผมจะได้ไม่รบกวน ไปล่ะครับขอให้มีความนะครับ” หวังว่าคงไม่ใช่นางแบบเบอร์หนึ่งที่ตามยั่วยวนพะเน้าพะนอเจ้านายอย่างเทใจเทกายถวายหัวนามแมรี่ แอชชี่หรอกนะแม่นั่นหว่านเสน่ห์มั่วไปทั่ว เจ้านายคงไม่หน้ามืดคว้าหล่อนมานอนกกคั่นเวลาให้เสียการปกครอง ถ้าเป็นเช่นนั้นแมรี่คงยิ้มหน้าบานยิ่งกว่าดวงจันทร์ แต่ไม่ว่าจะใครเขาก็ไม่เกี่ยว เรื่องของเจ้านาย ทว่าปกติวิสัยอาดิลจะไม่พาผู้หญิงคนไหนขึ้นมาเริงรักบนห้องทำงาน แต่นี่คง
