“คะ?” เป็นท่านประธานที่ดึงความสนใจจากคุณเจนิสากลับมาได้
“อ้อ พอดี ฉันแค่กังวลเรื่องคุณภาพของงานน่ะค่ะ” เธออธิบาย โดยใช้เหตุผลที่พอเข้าใจได้
แต่เธอไปอยู่ที่ไหนมา ถึงไม่รู้ว่า พีพีเอ็น ซีเรียสเรื่องเส้นสายในการรับพนักงานหรือเด็กฝึกงานมากแค่ไหน
“อ๋อ ไม่มีเรื่องแบบนั้นแน่นอนค่ะ เด็กที่จะมาฝึกงานที่พีพีเอ็น วัดกันที่ศักยภาพทุกคนค่ะ” ท่านประธานตอบไปตามความเป็นจริง ความภาคภูมิที่สุดของป๊ากับม้าคงเป็นเรื่องที่ฉันผ่านเข้าฝึกงานกับพีพีเอ็นได้เนี่ยแหละ
โดยไม่รู้สาเหตุที่แท้จริง ว่าเป็นเพราะผู้ชายต่างหากที่ทำให้ฉันกระเตื้องขนาดนี้
จะมาใช้เส้นสายที่ไหนก่อน….
น่าแปลก ทำไมเธอถึงตั้งแง่เรื่องนี้กับฉันตั้งแต่เจอกันครั้งแรก แบบนี้มันเรียกว่าเสียมารยาทชัดๆ
“เป็นจริงอย่างที่ท่านประธานพูด ใช่ไหมคะคุณพีรกานต์” ดูเหมือนเธอจะไม่จบเรื่องนี้ง่ายๆ และยังมุ่งตรงไปที่ผู้ชายตรงหน้าเพียงคนเดียวอีกด้วย
ราวกับเธ
