ฉันรู้สึกว่าบรรยากาศรอบตัวระหว่างฉันกับพี่นทีมันปรับเปลี่ยนไปในทางที่ดีขึ้น พี่นทีไม่ตึงใส่ฉันเหมือนเดิมแม้กระทั่งตอนนี้พี่นทีให้ฉันมานอนอยู่ที่เตียงเดียวกับเขาพรอมกับสวมกอด ฉันรอคอยอ้อมกอดนี้ของพี่นทีมานานแสนนาน ไม่รู้ว่าฉันแค่ฝันไปหรือว่ามันเป็นความจริง อ้อมกอดนี้จะอยู่กับฉันนานแค่ไหน
"พี่นทีคะไหมทำอาหารเช้าให้พี่เสร็จแล้วนะคะ" ร่างกายของฉันกลับมาเป็นปกติแล้ว ฉันตื่นแต่เช้าเพื่อมาทำอาหารเช้าให้พี่นทีเหมือนทุกครั้งที่เคยทำ เมื่อทำเสร็จฉันก็เรียกออกมานั่งทานข้าวเช้าด้วยกัน วันนี้พี่นทีต้องออกไปทำงานแล้ว ฉันเองก็หายดีออกไปเรียนได้ตามปกติ
"อืม เดี๋ยวตอนเย็นฉันกลับมาทานข้าวเย็นด้วยนะ รีบกลับห้องล่ะ" ถึงเราไม่ได้พูดคุยเป็นปกติเหมือนเมื่อก่อน แต่ฉันรู้สึกได้ว่าพี่นทีไม่ได้หน้าตึงเวลาอยู่กับฉัน แถมบอกจะกลับมากินข้าวเย็นพร้อมกัน แค่นี้ฉันก็มีความสุขมากที่สุด
"ค่ะ ตอนเย็นพี่นทีอยากทานอะไรคะไหมจ
