"พี่นทีคะเป็นอะไรไปหรือเปล่าคะ ดูพี่นทีไม่ค่อยพอใจมีอะไรที่ปิ่นควรรู้ไหมคะ ทีนี้พี่นมีเชื่อที่ปิ่นเคยพูดไว้แล้วใช่ไหมคะ ม่านไหมชอบแย่งทุกอย่างที่เป็นของปิ่นไปแม้กระทั่งพี่นที พอได้ของที่ต้องการแล้วม่านไหมก็จะไปหาเป้าหมายใหม่ทันที"ตอนนี้ผมไม่ได้สนใจฟังสิ่งที่ปิ่นพูด เพราะสายตากับหูผมพุ่งตรงไปที่ม่านไหมกับผู้ชายคนนั้นที่ยังไม่รู้ตัว ว่าการกระทำของพวกเขาทั้งสองคนอยู่ในสายตาผม ผมแทบจะระเบิดออกมาใส่คนทั้งคู่ถ้าไม่ติดว่ามีคนเดินพลุกพล่าน ผมคงจะพุ่งไปชกหน้าไอ้ชายชู้ เหมือนกำลังหวงของยังไงยังงั้น ผมกำลังควบคุมอารมณ์อย่างที่สุดเพราะมีปิ่นอยู่ข้างๆ
"ไหมมาทานข้าวกับใครเอ่ย ปิ่นชวนไหมออกมาด้วยกับปิ่นก็ไม่ยอมมาด้วยกันบอกว่ามีนัดสำคัญที่แท้ก็มากินข้าวกับ เอ่อ.." ปิ่นลากแขนของผมตามมาหยุดตรงหน้าม่านไหมกับผู้ชายคนนั้น ผมยังยืนจ้องหน้าสองนั้นเขม็ง สายตาของผมแสดงออกว่าโกรธและไม่พอใจเธออย่างมาก สายตาของผมคา
