กรงทัณฑ์ขังรัก

บทที่ 9 เรื่องไม่คลาดฝัน

พี่นทีออกจากห้องไปแล้ว ฉันจึงจัดแจงที่สำหรับให้ฉันนอนคืนนี้ฉันไม่สามารถคาดเดาว่าพี่นทีจะกลับมาหรือเปล่า และฉันก็ไม่อยากทำอะไรให้มันขวางหูขวางพี่เขาด้วย ฉันจะอยู่ในพื้นที่เล็กๆที่ฉันมี ทำตัวไร้ตัวตนอย่างที่เขาต้องการ พอจัดการทุกอย่างเรียบร้อยฉันจึงเดินไปสำรวจที่ห้องครัว และในตู้เย็นเพื่อหาอะไรรองท้องสักหน่อย ตั้งแต่มาถึงฉันมัวแต่จัดของให้เข้าที่เข้าทาง ยังไม่มีอะไรตกถึงท้องเลยสักอย่าง แต่พอสรวจในตู้เย็นก็ไม่มีของสดพอให้หยิบออกมาทานได้เลย เห็นมีเพียงนมอยู่กล่องเดียว ฉันหยิบมาทานพรุ่งนี้ฉันค่อยออกไปซื้อของสดมาใส่ตู้เย็น เอาไว้ทำกับข้าวให้พี่นทีทาน เมื่อกินเสร็จฉันก็เข้าไปอาบน้ำเตรียมตัวนอน คิดว่าคืนนี้พี่นทีคงไม่กลับ ดีไม่ดีอาจจะไปหาปิ่น ยิ่งคิดยิ่งหดหู่

ติ๊ด ติ๊ด ติ๊ด ติ๊ด

ฉันสะดุ้งตื่นขึ้นมากลางดึกเมื่อได้ยินเสียงคนกดรหัสเข้าห้อง ใจหนึ่งคิดว่าเป็นโจรหรือเปล่า แต่อีกใจหนึ่งก็คิดว่าน่าจะเป็นพี่นทีที่รู้จักรหัสประตูเข้าห้อง ฉันรีบดีดตัวลุกขึ้นจากโซฟา ไปเปิดไปในห้องให้สว่างทั่วห้อง และพยายามมองหาอาวุธไว้ป้องกันตัวเผื่อจะไม่ใช่พี่นที ฉันได้อาวุธก็ไปยืนแอบหลังประตู เผื่อไม่ใช่แล้วจะได้ฟาดเข้าจัง พอประตูห้องถูกเปิดเข้ามาฉันกำลังเตรียมตัวจะฟาด

"พี่นที" พอเห็นว่าเป็นพี่นทีที่เมาคอพับและมีผู้ชายคนหนึ่งกำลังพยุงเข้ามาด้วยความทุลักทุเล ฉันวางของที่ถืออยู่ในมือ

"ใช่ครับเจ้านที และพี่ก็เป็นเพื่อนกับเจ้าของห้องนี้ น้องกำลังจะทำอะไรครับ" ฉันเห็นพี่เขาทำหน้าตกใจและเหวี่ยงตัวหลบ ฉันยังไม่ได้ตอบคำถามของพี่เขา เพราะเห็นพี่นทีดิ้นและกำลังจะเซล้ม ฉันจึงรีบเข้าไปช่วยแบกแขนของพี่นทีพาดมาที่ไหล่ของฉัน พยุงเดินเข้ามาในห้อง คนเมายังคงพยศไม่เลิก

"นี่น้องเป็นใครครับถึงได้มาอยู่ที่ห้องของเจ้านที"ฉันจึงเงยหน้าไปมองผู้ชายคนนั้น น่าจะเป็นเพื่อนพี่นทีที่บอกว่าจะออกไปกินเหล้าด้วยกัน ฉันไม่รู้ว่าจะตอบพี่เขาไปว่ายังไง เพื่อนของพี่นทีคงไม่รู้ว่าเราสองคนแต่งงานกัน งานแต่งของเรารู้แค่ภายในครอบครัว พี่นทีเคยห้ามฉันไม่ให้บอกใครนี้กับใครทั้งนั้นแม้แต่เพื่อนๆ

"ไหมเป็นน้องสาวของพี่นทีค่ะ" ฉันตอบเพื่อนนทีออกไปทั้งที่ไม่รู้ว่าพี่นทียังเห็นว่าฉันเป็นน้องข้างบ้านหรือเปล่า หรือว่าเกลียดกันจนไม่อยากให้ฐานะอะไรฉันเลย

"งั้นช่วยพี่ประครองเจ้านทีเข้าไปนอนหน่อย คืนนี้มันกินหนักมากจริงๆ ไม่รู้ว่ามันมีปัญหาอะไรกับแฟนมันหรือเปล่า"พอเพื่อนพี่นทีพูดเรื่องนี้ขึ้นมา สาเหตุคงเกิดจากฉัน หน้าของฉันสลดลงทันที พี่นทีเอาแต่โวยวายเรียกหาแต่ปิ่น กว่าจะพาตัวเข้ามาที่ห้องนอนได้เล่นเอาฉันกับเพื่อนพี่นทีหอบตามๆกัน

"พี่ไม่ยักรู้ว่าเจ้านทีมีน้องสาวสวยๆน่ารักแบบนี้เลย ไม่เคยเห็นมันเล่าให้ฟัง หรือพี่จะตกข่าวอะไรไป" เพื่อนพี่นทียืนมองพี่นทีที่หมดสภาพอยู่บนเตียง และหันกลับมาจ้องหน้าและถามฉันขึ้นมา

"ไหมเป็นญาติห่างๆค่ะ ช่วงพี่นทีไปฝึกงานค่ะ เพราะคอนโดพี่นทีใกล้มหาลัยของไหมค่ะ" ฉันไม่รู้ว่าจะบอกเพื่อนพี่เขายังไงให้เชื่อ เพราะหน้าเขาดูจะสงสัยมาก ฉันได้แต่หลบสายตา และเดินออกมานอกห้องเพราะไม่อยากอยู่ตามลำพังกับเพื่อนพี่นที ถึงแม้จะมีพี่นทีอยู่ในห้องด้วยแต่พี่เขาก็เมามาก

"พี่ชื่อกิตนะเป็นเพื่อนของเจ้านทีมัน เราชื่อไหมใช่ไหม ยินดีที่ได้รู้จักนะ" พี่เขาแนะนำตัวและยังคงมองมาที่ฉันตลอด จนฉันทำตัวไม่ถูก และพี่เขาคงอ่านสายตาฉันออกว่าฉันกำลังระแวงพี่เขาอยู่ ฉันไม่เคยเห็นพี่กิตอยู่กับพี่นทีเลย หรือว่าจะเรียนอยู่กันคนละที่ แต่ฉันก็ไม่ได้ถามออกไป เพราะยังไม่รู้จักกันดีพอ

"ค่ะ ยินดีเหมือนกันค่ะ" ฉันส่งยิ้มให้พี่กิตตามมารยาท แต่พี่กิตยังมองมองหน้าฉันไม่วางตา จนฉันต้องเลี่ยงมองไปที่อื่น ไม่อยากสบสายตาแพรวพราวของพี่กิต

"พี่กลับก่อนดีกว่ามันดึกมากแล้ว อยู่นานคงไม่ดี ไหมน่าจะยังไม่ไว้ใจพี่ พี่ฝากดูเจ้านทีมันหน่อยแล้วกัน มันเมาเหมือนหมา พี่ออกไปแล้วก็ล็อคห้องให้ดีๆ ใครมาเรียกก็อย่าเปิด วันหลังพี่ค่อยแวะมาเยี่ยมบ่อยๆจะได้สนิทสนมทำความรู้จักกันให้มากขึ้น ไหมจะได้เชื่อใจพี่เร็วๆ" พี่กิตยืนคุยและกำชับฉันอยู่ที่หน้าประตู พี่กิตยังคงส่งสายตาแพรวพราวและส่งยิ้มหวานมาให้ ฉันพอจะเข้าใจสายตาของพี่กิต ฉันจึงรีบตัดบท

"ขอบคุณค่ะ" ฉันพูดแค่นั้นแล้วปิดประตูห้องล็อคอย่างแน่นหนาอย่างที่พี่กิตบอก เพราะฉันก็กลัวเหมือนกัน

ฉันกำลังยืนคิดถึงคำพูดของพี่กิต ฉันคงแสดงออกชัดเจนจนพี่กิตต้องรีบแก้ตัว ฉันกลับกลับเข้ามาในห้องนอน เพื่อดูคนที่เมาที่เอาแต่ร้องโวยวาย

ฉันนั่งลงข้างๆเตียงพี่นที เฝ้ามองดูพี่นทีด้วยสายตาที่เจ็บปวด พี่นทีคงรักปิ่นมาก แล้วฉันต้องจัดการความรู้สึกของตัวเองอย่างไรดี ฉันได้กลิ่นเหล้าคละคลุ้งเต็มห้อง ถ้าปล่อยให้พี่นทีนอนสภาพนี้ คงไม่สบายตัว ฉันเดินเข้าไปในห้องน้ำหาผ้าชุบน้ำ เพื่อเช็ดตัวให้พี่นที

"พี่นที ปล่อยมือไหมก่อน"ฉันกำลังแกะกระดุมเสื้อพี่นทีออกเพื่อเช็ดตัวด้านใน และอยากจะเปลี่ยนเสื้อให้ จู่ๆพี่นทีก็คว้าหมับจับที่ข้อมือฉันบีบแน่นเข้า ลืมตาขึ้นมาสายของพี่นทียังดูปรือๆมองอยู่ที่หน้าของฉัน

"เธอกำลังจะทำอะไรฉันม่านไหม คิดจะเล่นไม่ซื่อเพราะฉันเมาใช่ไหม"

"ไหมเปล่านะคะ ไหมแค่จะเช็ดตัวให้พี่นทีมีแต่กลิ่นเหล้า ไหมกลัวพี่นอนไม่สบายตัว"

"อย่ามาแก้ตัวก็เห็นอยู่ว่าเธอกำลังจะแก้ผ้าฉัน คิดจะทำอะไร จะเอาตัวเข้าแลกเพื่อให้ได้เป็นเมียฉันใช่ไหม เธอนี่มันแผนสูงนะม่านไหม คิดว่าฉันเมามากจนไม่รู้เรื่องใช่ไหมห๊าา"

"โอ๊ย! พี่นทีไหมเจ็บ ปล่อยมือไหมก่อน ไหมไม่ได้จะทำแบบนั้น ไหมเห็นพี่เมาแค่อยากเช็ดตัวให้สบายตัวขึ้นจริงๆ" พี่นทีบีบมือฉันแน่นขึ้นทุกทีจนฉันแทบทนไม่ไหว

"ฉันไม่มีวันเชื่อผู้หญิงที่ไม่มียางอายแบบเธอ อยากเสนอตัวขึ้นเตียง อยากเป็นเมียฉันมากใช่ไหม เพราะเธอที่อยากเป็นเมียฉันมาก จนทำให้ปิ่นขอห่างกับฉัน เพราะเธอผู้หญิงเพศยา" พี่นทีตวาดลั่นห้อง อาจเพราะว่าพี่เขาเมาจึงมีอารมณ์ที่รุนแรงจนฉันเริ่มหวาดกลัว ฉันพยายามเอามืออีกข้างที่หลือแกะมือพี่นทีออก ก่อนที่เขาจะทำรุนแรงกับฉันไปมากกว่านี้

"พี่นทีปล่อยไหมก่อนไหมจะออกไปข้างนอกแล้ว ไหมจะไม่มากวนใจพี่อีกแล้ว" ฉันพยายามจะหาทางออกไปข้างนอก แอลกอฮอล์ทำให้พี่นทีขาดสติ

"จะหนีไปไหนล่ะเมื่อกี้ยังอยากแก้ผ้าคิดจะปล้ำฉันอยู่เลยนี่ อยากได้ฉันมากเหรอ อยากให้ฉันทำมากใช่ไหม ได้ฉันจะสนองความร่านของเธอเอง แต่อย่าคิดว่าฉันจะรับผิดชอบ เพราะคนที่ฉันจะรับผิดชอบมีแค่ปิ่น อยากให้ฉันเอามากฉันก็เอาให้ เห็นแก่ความพยายามของเธอที่อยากอยู่บนเตียงกับฉัน อย่างเธอไม่มีค่าอะไรฉันจะเอาเธอเล่นๆฆ่าเวลา" พี่นทีกระชากแขนฉันล้มลงที่เตียง และขึ้นคร่อมฉันไว้ ฉันพยายามดิ้นสุดกำลัง เพื่อให้หลุดพ้นจากพี่นทีที่กำลังขาดสติ พี่นทีรวบมือทั้งสองข้างของฉันขึ้นไปบนหัว พี่เขายังคงนอนทับร่างฉันไม่ให้ดิ้นขลุกขลัก ฉันเริ่มหวาดกลัวกับการกระทำของพี่นที

"พี่นทีปล่อยไหม ไหมจะออกไปนอนข้างนอกแล้ว"

"ปล่อยทำไมล่ะ อยากให้ฉันเอาฉันก็จะเอา จะหลับๆตาทำสนองให้เธอเอง"

แคว๊ก~~

ชุดนอนฉันถูกกระชากจนกระดุมกระเด็นกระดอนออก ไม่พอยังดึงเสื้อฉันออกหลุดลุ่ยเหลือเพียงบลาลูกไม้สีชมพูหวานปกปิดหน้าอกของฉันไว้ แรงกระชากของพี่นทีมันทั้งเจ็บและแสบร้อน

"วะ! ว๊ายย!! พี่นทีปล่อย อย่าทำแบบนี้พี่กำลังเมา"

" ถึงฉันจะเมา แต่ฉันก็เอาได้ และจะทำให้ถึงใจผู้หญิงร่าน อืม~นมใหญ่ดีนะให้ใครจับ ใครดูดมาบ้างแล้วล่ะ ดูแล้วน่าจะผ่านมาเยอะนะ เห็นชอบเสนอและยัดเยียดตัวเองให้ฉันเหลือเกิน" พี่นทีนั่งทับฉันไว้และจ้องมาที่หน้าอกของฉันตาแทบไม่กระพริบ มันเป็นเรื่องไม่คาดฝันที่ฉันไม่อยากให้มันเกิด

"พี่นทีไหมขอร้อง อย่าทำแบบนี้กับไหมเลย ปล่อยไหมเถอะ แล้วไหมจะไม่เข้ามายุ่งกับพี่อีก" ฉันพยายามอ้อนวอนขอร้องให้พี่เขาปล่อยฉันไป น้ำตาฉันมันค่อยๆไหลออกมา เสียงของฉันมันก็สั่นๆ ไม่คิดว่าต้องมาเปลือยต่อหน้าพี่นที ถึงแม้จะแต่งงานกันแล้ว พี่เขาไม่ได้รักฉันพี่เขากำลังจะทำเพราะโกรธเกลียด

"สายไปแล้วม่านไหมเธอเดินเข้ามาหาและเสนอขึ้นเตียงฉันเองคงอยากมาก ฉันกำลังจะสนองให้เธออยู่นี่ไง" พี่เขารวบมือสองข้างของฉันไว้ด้วยมือข้างเดียวของพี่เขา ฉันดิ้นสุดกำลังไม่อยากให้มันเกิดขึ้นโดยไม่เต็มใจทั้งสองฝ่าย สิ่งที่ไม่คาดคิดต่อจากนี้ คือพี่นทีเอามือข้างที่เหลือสอดเข้าด้านหลัง และปลดตะขอเสื้อในดึงออกและโยนที่ทิ้งข้างเตียง หน้าอกเปลือยเปล่ากำลังโชว์หลาต่อหน้าพี่นที

"อืม ใหญ่น่ากินแต่มันคงไม่สดแล้วสินะ" ฉันอยากจะเอามือมาปิดหน้าอกเปลือยเปล่าของฉัน แต่มือของฉันยังถูกตรึงไว้ด้วยมือของพี่นที ฉันไม่ทันตั้งตัวปากของพี่นทีก็เข้ามาครอบครองตรงจุก และดูดดึงอย่างรุนแรงจนฉันรู้สึกเจ็บไปหมด พี่นทีทำรุงแรงกับฉันมาก ทั้งกัดตรงจุก และดูดแรงจนจุกแทบจะหลุดออก

"พี่นทีปล่อยไหม ไหมเจ็บ เบาๆไหมเจ็บปล่อยไหมไปเถอะนะ พี่เมาอย่าทำแบบนี้กับไหมเลย ไหมไม่ใช่ปิ่น"

"ฉันรู้ว่าเธอไม่ใช่ปิ่น ฉันถึงได้ทำแบบนี้กับเธอไง ถ้าเป็นปิ่นฉันจะทะนุถนอม และเบามือทำให้ปิ่นมีความสุขมากที่สุด เพราะเป็นเธอม่านไหม ผู้หญิงหน้าด้านมันต้องเจอเถื่อนๆ และรุนแรงแบบนี้ เตรียมรองรับพายุอารมณ์ของฉันให้ดีม่านไหม"