"เธอจะร้องจะดิ้นอะไรนักหนาวะ อยากให้ฉันเอาอยู่แล้วไม่ใช่เหรอ อย่าทำเป็นหวงตัว ดีแค่ไหนที่ฉันฝืนความรู้สึกหลับหูหลับตาเอาผู้หญิงใจสกปรกแบบเธอ"
"มะ ม่าย พี่นทีอย่าถอด" ผมดึงกางเกงนอนเธอรูดไปที่ปลายขา เหลือเพียงกางเกงในลูกไม้สีชมพู ผมยอมรับในใจเลยว่าผิวของม่านไหม นุ่มนิ่มนวลเนียนน่าเอา น่าอกหน้าใจใหญ่จนผมอดใจแทบไม่ไหว รูปร่างม่านไหมทุกส่วนสัดล้วนสมบูรณ์แบบ ส่วนเว้าส่วนโค้ง สะโพกกลมกลึง แค่เห็นรูปร่างของเธอท่อนเอ็นขนาดใหญ่ที่มันหลับไหล มีปฏิกิริยาอย่างรุนแรง มันดีดตัวและพองขยายอย่างรวดเร็วแทบไม่ต้องปรนเปรอให้ผม มันสวยจนผมอดรนทนไม่ไหว ประกอบกับที่มีแอลกอฮอล์อยู่ในร่างกายปริมาณมาก ยิ่งทำให้เลือดในกายผมมันสูบฉีดดีกว่าปกติ แต่ต้องขัดใจที่เธอทำเป็นเล่นตัว ทั้งที่เธอเองเป็นคนหาทางขึ้นเตียงและยั่วผมอยู่ ทำเป็นเล่นตัวให้มีคุณค่าขึ้น ผู้หญิงแบบม่านไหมจะเหลือคุณค่าอะไรอีก มันหมดไปตั้งแต่เธอเสนอตัวแต่งเ
