Ozan, kız kardeşi Meliha ile eve geldiğinde Korkut hala ortalıkta yoktu.
Akşam yemeği hazırlıklarına başlamış karısını koridorda kendine doğru gelirken yakalamıştı.
Katre, günlerdir hiç olmadığı kadar güler yüzlüydü. Kocasını görür görmez elinde iki tabak taşıyor olmasına rağmen adama doğru hevesle yürümeye başladı.
“Yemeğe yetişemezsin sanıyordum,” diyerek kocasına yaklaştı.
Ozan, “Ben her türlü yerim, sen bana yemekten bahset,” deyip karısını tepeden tırnağa süzdüğü sırada Ozan’ın arkasındaki kapı tekrar açıldı.
Meliha, elinde çevirmeyi bile beceremediği metal çakmağı atıp tutarken içeri girdi.
Koridordaki Katre ve Ozan’a tepeden bir bakış attı.
“Benim yemeğimi odama hazır edin,” diye buyurup saçını savurarak havalı bir şekilde merdivenlere doğru yürümeye başladı.
Katre kızın
