Korkut’un nişanına ailenin hepsi katılmamıştı. Nişan, fazlasıyla eğlenceli ve olaysız da geçmişti.
Katre, nişanın sonunda eve dönerlerken kocasına bakarak iç geçirip duruyordu.
Yeni evleri henüz hazır olmamıştı ama kendilerine ait bir yerin olması fikrini seviyordu.
Hele ki, bir hafta sonra gerçekleştirilecek olan düğün için gelecek olan, gelmeye devam eden akrabalar yüzünden ev dolup taşmışken, Murat’ın verdiği ev, gözüne giderek daha güzel görünüyordu.
Herkes evlenmek için Ozan’ın evlenmesini beklemiş gibiydi… Düşündükçe diğerlerinin de peş peşe evlendiğini fark etmişti. İki yılda bir gerçekleşen evlilik tutulmasına öncülük etmişlerdi galiba…
“Ne düşünüyorsun?” diyen Ozan’a omuz silkti. Keyfi yerindeydi.
“Hiçç,” dedi.
Ozan, sırıtarak “Hiç ne hiç?” diye sorunca neşeyle tebessüm e
