ตอนที่20.เขาคือมนุษย์โบ้
"คืนนี้นอนที่บ้านนะครับคนดี กี่วันแล้วเนี่ย" คำพูดที่ไม่ต้องรอฟังคำตอบลอยผ่านหูเธอไปแต่หากคนฟังวาบหวิวบอกไม่ถูก นึกถึงบทรักร้อนแรงของเขาแล้วใจฉันสั่นอยู่เหมือนกัน
จะสั่นถอยหรือสั่นสู้ดีนะ
การเดินทางกว่าสามชั่วโมงจากแม่จันถึงเมืองเจียงใหม่ น้องไอติมหลับๆตื่นๆตลอดเส้นทาง ร่างอ้วนกลมกลิ้งไปกลิ้งมาอย่างมีความสุขจนกระทั่งถึงปรานต์คาเฟ่แอนด์เรสทัวรองท์
"เจ้านายน้อยถึงแล้วเจ้า" โยเกิร์ตบอกหนูน้อยที่นอนดูดนมกล่องสบายอกสบายใจ
ปวิชจอดรถตรงหน้าร้านเห็นว่าน้องชายยืนหล่ออยู่ข้างๆอดีตภรรยา
คุณปรานต์เจ้าของร้านเธอเคยเห็นแล้ว ตอนมาเล่นน้ำเที่ยวสงกรานต์ม่วนอ๊กม่วนใจ๋ครั้งนั้น เขาแทบจะหล่อกว่าพี่ชายทุกคนด้วยซ้ำแต่ผู้หญิงที่ยืนเคียงข้างกันสงสัยจังว่าเธอคือใคร
"ใครคะ...สวยจัง"
"แม่ออมเองครับ" น้องไอติมตอบแทน
"อ้อ..."
ฉันเพ่งสายตาไปที่หญิงสาวหน้าหวานใบหน้าเล็กแค่ฝ่ามือ หุ
