เสียงเคาะประตูห้องดังขึ้นหลายครั้งแต่เจ้าของห้องไม่แม้จะเอ่ยถามว่าใครมาเคาะ และไม่คิดจะลุกไปเปิดหรือพูดคุยอะไรทั้งนั้น เพราะรู้ว่าคนที่มาเคาะต้องการอะไรจนสุดท้ายเสียงเคาะประตูห้องก็ดังขึ้นอีกครั้งพร้อมกับเสียงเข้ม ๆ ที่คุ้นหู
“รดาเปิดประตูให้พี่หน่อย” ชนาเทพเคาะเรียกน้องสาวพร้อมกับส่ายหน้าไปมาอย่างอ่อนใจ
“พี่หนึ่งมีอะไรหรือเปล่าคะพอดีรดาทำงานอยู่ต้องการสมาธิ” รินรดาส่งเสียงถามขึ้นแต่ก็ไม่ยอมเปิดประตูเหมือนเดิม
“เรื่องงานเอาไว้ก่อนเปิดประตูแล้วลงไปคุยธุระกันข้างล่างเดี๋ยวนี้เลย”
“รดาไม่มีอะไรจะคุยค่ะ” คนดื้อส่งเสียงออกมาอย่างไม่ยอมแพ้ จนคนเป็นพี่ชายต้องใช้เรื่องที่เกิดขึ้นวันนี้ขู่
“ไม่ลงก็ตามใจ แต่ไม่รู้ว่าจากงานหมั้นจะกลายเป็นงานแต่งหรือเปล่านะ”
สิ้นเสียงพูดชนาเทพก็ได้ยินเสียงกุกกักที่ด้านหลังประตูและไม่นานประตูก็เปิดออกพร้อมกับใบหน้าบูดบึ้งของรินรดา
“รดาไม่แต่งนะคะ!”
“จะแต่งหร
