รินรดาเดินลงจากรถพร้อมกับม้วนกระดาษและเอกสารรวมไปถึงหนังสือมากมาย หลายวันที่ผ่านมาเธอยุ่งวุ่นวายกับการทำร้านใหม่ ความสนุกที่ได้ออกไอเดียและทำในสิ่งที่ตัวเองรักทำให้มีความสุขและหลงลืมใครบางคนไปได้บ้าง แต่แล้วจังหวะที่กำลังจะเดินเข้าบ้านเท้าทั้งสองข้างก็ต้องชะงักนิ่งไปเมื่อเห็นใครบางคนที่เธอคอยหลบหน้าหลบตาหลายวันยืนหน้าบึ้งอยู่ที่หน้าประตูบ้านเลย
“ตามตัวเจอยากเหลือเกินนะรดา ที่พี่เคยบอกไว้ไม่เชื่อกันเลยสินะแล้วนี่ไปไหนมาทำไมกลับบ้านค่ำขนาดนี้” พีรวัสพูดและมองหน้าหญิงสาวที่เขาไม่ได้เจอหน้ามาหลายวัน พอได้เจอมันบอกไม่ถูกว่ารู้สึกยังไงแต่ที่แน่ ๆ คืออยากจะลงโทษคนดื้อที่พูดไม่ฟังและไม่เชื่อในสิ่งที่เขาพูดเลยสักนิด
“ฉันไปทำงานมาค่ะ คุณพีรวัสมีธุระอะไรกับฉันหรือเปล่าคะ” รินรดาพูดหลังจากที่ถอนใจออกมา เธอเพิ่งรู้ว่าตัวเองมีพ่อสองคนขนาดบิดาแท้ ๆ ยังไม่ถามจุกจิกแบบนี้เลย
“พี่ต้องมีธุระเท่านั้นเหรอถึ
