น้ำรินมองหน้ารินรดาอย่างโมโหและไม่พอใจ ทำไมเธอจะไม่รู้ว่ายัยคุณหนูกำลังแขวะและเยาะเย้ยเธออยู่ ส่วนพีรวัสก็ได้แต่มองและถอนใจเมื่อเห็นสองสายปะทะฝีปากกันอย่างดุเดือด ไม่รู้ทำไมสองคนนี้เวลาเจอหน้ากันถึงต้องมีเรื่องแบบนี้ทุกที
“ไม่ต้องหรอกค่ะ เพราะตอนนี้พี่ไม่ต้องการรู้จักใครทั้งนั้นนอกจากพีทคนเดียว” น้ำรินพูดเพราะเธอรู้ว่ารินรดามีจุดอ่อนอย่างเดียวก็คือพีรวัส ไม่ว่าจะเป็นเรื่องอะไรถ้ามีพีรวัสมาเกี่ยวข้องรินรดาก็ต้องแพ้เธอทุกครั้ง
“พูดอย่างนี้เหมือนพี่รินจะยังไม่เห็นข่าวใช่ไหมคะ” รินรดาถามเสียงหวานและเธอก็ทำบางอย่างที่ทำให้ทั้งน้ำรินและพีรวัสต้องเลิกคิ้วขึ้นเล็กน้อย
“พี่พีทคะบอกข่าวดีของเราให้พี่รินเขารู้สิคะ เผื่อว่าเราจะได้เชิญพี่รินไว้ก่อน” ไม่พูดเปล่ารินรดายกแขนขึ้นไปกอดแขนของพีรวัสเอาไว้แล้วแนบใบหน้าไปที่ต้นแขนใหญ่และช้อนตาสายตามองอย่างอ้อน ๆ นั่นทำให้พีรวัสถึงกับหัวใจเต้นแรงทันที
ส่
