.
.
.
-คลาส-
ผมจะอกเเตกตายเพราะเด็กนี่จริงๆหรอว่ะ!!? นอนนิ่งไม่คุยกับผมนานเเล้ว!!... คนที่กระวนกระวายใจก็ผมเนี้ย!!! ปกตินะถ้าผู้หญิงคนอื่นหรือวันไนซ์ของผมทั้งหลาย! ผมเลือกจะเดินหนีไปเลยเพราะผมไม่สนใจเเต่กับเด็กที่อายุ18ปี! คนนี้ผมทำไม่ได้เลย! ..... เอาลุกขึ้นจัดการตัวเอง....เเล้วเดินออกมาหาไอ้ภัคที่ห้อง
ไอ้ภัค:เป็นไง? รักเด็กเข้าเเล้วสิมึงทีอีกตอนอยู่บนเรือกูก็ว่ามึงดูสนใจเด็กนี่เเปลกๆ
ผม:ไม่รู้ว่ะ...
ไอ้ภัค:เเล้วยังไง?
ผม:กูควรทำไงว่ะเด็กมันไม่คุยกับกู
ไอ้ภัค:โถ่ไอ้คนเเก่!555 อายุมึงขนาดนี้เเล้วเเก้ปัญหาไม่ได้เลยหรอว่ะ?
ผม:กูไม่รู้! ถ้ากูรู้!กูไม่ถ่อหน้ามาหามึงหรอก
ไอ้ภัค:กูก็ไม่รู้
ผม:ไอ้เหี้ยนี่มันน่านัก!!
ไอ้ภัค:อะไรกันครับอย่ามาพาลใส่ผม
ผม:ไม่ได้เรื่อง!!!
ผมเดินออกจากห้องทำงานมันเดินวนสักพัก...เเล้วเดินลงไปที่หมวดโภชนาการของโรงเเรม...
ตอนนี้นักโภชนาการ - เชฟ - คนครัว
