ช่วงนี้ฝนตกเกือบทุกวัน เพิ่งมีวันนี้ที่ฟ้าเปิด พริมาเลยชวนภามมานั่งเล่นนอนเล่นรับอากาศเย็นๆ ชุ่มฉ่ำจากไอฝนกลางไร่กุหลาบหลังจากที่ขึ้นห้องนอนได้สักพักแล้วแต่ภามยังดูเครียดๆ เหนื่อยๆ
หลังจากที่ให้คนมาทำซุ้มสำหรับดินเนอร์ในคืนวันเกิดพริมา ภามก็เกิดไอเดียว่าอยากทำซุ้มสวยๆ ที่พริมาสามารถมานั่งอ่านหนังสือหรือนั่งเล่นนอนเล่นได้ และแน่นอนว่าก็ต้องเผื่อเขาด้วย ซุ้มสี่เหลี่ยมจัตุรัสยังเอาไว้รับประทานอาหารนอกบ้านตามเดิม และภามทำซุ้มไม้ทรงแปดเหลี่ยมเพิ่ม ประดับด้วยผ้าสีขาวให้เป็นโทนเดียวกัน
เวลาจะมานั่งเล่นก็หอบเสื่อกับที่นอนปิกนิกมาปูบนพื้นไม้ สามารถนอนได้เต็มที่สามสี่คน แต่ภามก็นอนตักพริมาอย่างที่ชอบทำ นอนให้เธอเอาใจด้วยการนวดหัวนวดคอให้
“ขอโทษนะครับที่ทำให้พรีมเครียดไปด้วย” ดึงมือที่นวดคลึงขมับมาหอม
“พรีมไม่เคยเครียดอะไรเลย” พริมาพูดยิ้มๆ
“มีแต่พี่ภามแหละ ทำงานเยอะ”
“ก็ไม่คิดว่าเยอะนะ แต่ไม
