ภามเริ่มนับไม่ถูกตอนที่กดใบหน้ากับอกอิ่ม ที่เขาจินตนาการว่าน่าจะนุ่มนิ่มเกินตัว หัวใจเขาเต้นแรง ลมหายใจหอบแรง ทุกอย่างรุนแรงจนภามนึกกลัวใจตัวเอง เขาควรที่จะค่อยๆ สัมผัสดอกไม้แสนสวยดอกนี้ แต่ความรู้สึกที่ต้องอดทนอดกลั้นมานานมันปะทุขึ้นมาในอก แล้วก็กองรวมกันจนปวดร้าวตรงกลางตัว
“พี่ภาม” ค่อนข้างจะตกใจที่เขาเบียดตัวลงมาแนบชิด และเบียดสัดส่วนที่แข็งกร้าวอุ่นร้อนในความรู้สึกกับจุดที่ซ่อนเร้นกลางกาย มันทำให้เกิดความรู้สึกวูบวาบ ซ่านไหว และมวนในช่องท้องอย่างตั้งรับไม่ทัน
“พรีม” ภามบอกตัวเองว่าให้ตั้งสติ แต่สิ่งที่เขาทำถือการดึงกางเกงนอนตัวเองลง ก่อนจะรั้งชายชุดนอนเธอขึ้นมาเหนือสะโพก บดตัวลงไปคลึงเคล้า สัมผัสถึงความต้องการในกันและกันโดยมีเพียงชั้นในขวางกั้น
ในหัวมันมีจินตนาการว่าควรทำอะไรบ้าง แต่จิตใต้สำนึกบอกเขาว่าไม่อาจรั้งรอได้แม้เพียงวินาทีเดียว เขาต้องการน้องมากเท่ามหาสมุทรที่ดำลึก และนี่คื
