หลังจากเดินเล่นกันเสร็จก็พาเด็กน้อยกลับมานอนที่บ้าน หลับคาอกของหญิงสาวเลยคงเพราะเล่นซนมากเกินไป
"หลับเลยเหรอเนี่ยจอมซน"
น้ำหวานเดินมาอุ้มลูกชายมาไว้ในอ้อมกอด ดิวหอมแก้มเด็กน้อยก่อนจะยิ้มออกมา
"ซนมากเลยค่ะ น้องกินข้าวแล้วนะคะพี่น้ำหวานคงจะอิ่มมากเลยหลับไปเลย"
"ขอบใจจ้ะที่ช่วยเลี้ยง ปกติไม่ค่อยเอาใครเลยท่าทางลูกพี่จะชอบเรามากแหละ เย็นนี้มาเลี้ยงหลานใหม่นะฝึกไว้ไงเผื่อมีเอง"
ดิวยิ้มเขินออกมาเล็กน้อยเมื่อถูกแซวแบบนั้น ถ้ามีเองคงจะแปลกๆ ก็เธอยังเด็กอยู่เลยนี่นาจริงมั้ย
"ของทั้งหมดอยู่ตรงนี้นะพี่ ผมให้แม่บ้านไปไว้ในห้องนอนนะ"
"ขอบใจจ้าน้องรัก ของเล่นเยอะเลยอ่ะ"
"ให้ตัวแสบเล่นครับพี่ ยังไงผมพาดิวไปนอนพักก่อนแล้วกัน พี่พาลูกไปหลับเถอะ"
"โอเคๆ ขอบใจนะจ้ะน้องดิว"
"ค่ะ"
หญิงสาวยิ้มออกมาก่อนจะเดินตามน้ำเหนือเข้าไปในห้องนอน เธอรู้สึกเหนื่อยมากกว่าปกติและง่วงมากหรือเพราะเลี้ยงเด็กรึเปล่าถึงทำ
