Nakatingin lang ako sa langit. Madaming ibon ang nagsisiliparan dito. Palubog na din ang araw kaya makulimlim na din. Napaubo ako ng dugo at wala akong pakialam dito. Hahayaan ko lang ang gusto nilang gawin sa akin dahil alam ko ang nararamdaman nila at kulang pa nga ito dahil sa ginawa ko.
"Simula ngayon, wala na tayong kaibigan na Royce Taiwan ang pangalan," huli kong rinig sa boses ni Karl bago sila umalis.
Nakatulala lang ako sa langit hanggang sa tuluyan nang lumubog ang araw. Maya-maya ay umupo na ako sa sahig. Tinignan ko ang skateboard ko na nag-iisa na lang ngayon sa sulok. Tinignan ko din ang paligid.
Isa itong abandoned park at dito kami lagi tumatambay kasama sila Karl. Pero ito na ang huli na punta ko dito dahil alam kong hindi na ako welcome dito. Naiyukom ko ang aking
