-วันต่อมา-
“พี่มิกซ์ส่งแค่นี้ก็พอค่ะ” ฉันรีบบอกพี่มิกซ์ที่กำลังจะขับรถเข้าใกล้คณะของฉันมากขึ้นเรื่อยๆ
“ทำไมครับ เดี๋ยวก็ถึงแล้ว” พี่มิกซ์ถามแต่ก็ยังขับรถต่อไปเรื่อยๆ แต่ก็ขับช้าๆ นะคะเพราะมันอยู่ในบริเวณมหาลัยฯ ขับเร็วไม่ได้เพราะคนเยอะ
“เดี๋ยวคนมองค่ะ”
“มองแล้วไงเจ้าขา เมื่อวานพี่ไปรอรับถึงหน้าลิฟต์แล้วนะ ป่านนี้ข่าวเรื่องพี่กับเราไปถึงไหนต่อไหนแล้ว ไม่ต้องอายแล้วครับ” พี่มิกซ์พูดแบบอารมณ์ดีไม่กังวลอะไรเลย แต่ฉันกังวลไงคะ โนบอดี้แบบเจ้าขาอยู่ๆ ไปคว้าพี่มิกซ์หนุ่มหล่อรวยฮอตแล้วก็เป็นประธานสโมสรคนดี (ในสายตาทุกคน) มาเป็นแฟนใครๆ ก็ต้องแปลกใจกันอยู่แล้ว
“พี่มิกซ์ไม่กลัวคนเขาเม้าท์เหรอคะ” ฉันถามเพราะรู้สึกว่าเขาเป็นคนดังในมหาลัยฯ อาจจะเบื่อเวลามีคนมาจับจ้อง แล้วก็คงไม่อยากเปิดเผยเรื่องส่วนตัวเท่าไหร่เลยกังวลเรื่องนี้ด้วย
“หึๆๆ ที่รีบไปเมื่อวานก็เพราะอยากให้คนเม้าท์นี่แหละ”
“คะ? หมายความว
