สามีของฉันอบอุ่นเตียง

บทที่ 2

　　"รับทราบค่ะ/ครับ" พนักงานฝ่ายประชาสัมพันธ์ซึ่งได้รับมอบหมายชั่วคราวให้สนับสนุนการต้อนรับ ตอบพร้อมเพรียงกัน

　　ในที่สุดดวงตาของอมราก็จ้องไปที่แก้วกานดาอีกครั้ง “แก้วกานดา ฉันได้ยินมาว่าเธอเป็นพนักงานระดับสูงในฝ่ายขาย เธอจะอยู่กับบอสใหม่ในภายหลังและรับผิดชอบเขา เธอไม่ต้องกังวลเรื่องอื่น”

　　แก้วกานดาพยักหน้า แต่มัลลิกา พนักงานฝ่ายประชาสัมพันธ์อีกคนย่ามใจและกล่าวว่า “แก้วกานดา ถ้าบอสคนใหม่ของเรายังโสด เธอจะคว้าโอกาสใกล้ชิดเขาไหม”

　　มันไม่ง่ายเลยที่จะเข้าใกล้เจ้านายคนใหม่ ทุกคนรู้ว่าจะเป็นงานที่ยากลำบาก ไม่มีใครอยากทำ ดังนั้นแก้วกานดาจึงรับงานนี้

　　อมราจ้องมัลลิกาด้วยใบหน้าเฉยเมยและกล่าวว่า "สิ่งที่เกิดขึ้นในวันนี้จะส่งผลอย่างมากต่ออนาคตของเรา จริงจังหน่อย"

　　หลังจากถูกอมราดุก็ไม่มีใครส่งเสียง พวกเขาหายใจอย่างเงียบ ๆ และประพฤติตัวให้ดีที่สุด

　　ไม่ใช่ความผิดของอมราที่เธอประหม่า เพราะเรื่องนี้เกิดขึ้นอย่างกะทันหัน

　　แค่ขณะที่ทุกคนคิดว่าในที่สุดทุกอย่างในบริษัทก็สงบสุข คณะกรรมการก็ออกแถลงการณ์ว่าเจ้านายต้องการให้คนใหม่เข้ามารับช่วงต่อในธุรกิจนี้

　　อย่างไรก็ตาม บอสใหญ่ที่ได้รับการแต่งตั้งใหม่นี้ลึกลับมาก หัวหน้าแผนกต่างๆ ได้สอบถามเกี่ยวกับเขาด้วยวิธีการต่างๆ แต่ไม่พบข้อมูลใดๆ เกี่ยวกับเขาเลย

　　ปกติแก้วกานดาจะไม่อยากรู้อยากเห็น แต่ถึงกระนั้นเธอก็อดไม่ได้ที่จะยืดคอเพื่อมองไปยังทางเข้า อยากรู้ว่าเจ้านายใหญ่คนนี้เป็นใคร

　　“ใช่ ใช่ กรรมการทุกคนและเจ้านายใหม่อยู่ที่นี่แล้ว” เสียงของพนักงานต้อนรับส่งผ่านจากเครื่องส่งรับวิทยุไปยังพนักงานคนอื่นๆ

　　เพื่อนร่วมงานของเธอปรับเสื้อผ้าของตนโดยไม่รู้ตัวและยืนในตำแหน่งของตนด้วยความเคารพ

　　แก้วกานดาเดินตามหลังอมราอย่างใกล้ชิดเพื่อต้อนรับบอสลึกลับที่ทุกคนรอคอยมานาน

　　หลังจากไม่กี่ก้าว ชายร่างสูงในชุดสูทสีเทาเงินก็เดินอย่างสง่ามาที่ล็อบบี้ เขารายล้อมไปด้วยชายในชุดดำหลายคน

　　เมื่อเห็นแวบแรกเธอก็ตกตะลึง

　　ต่อหน้าฝูงชน ชายร่างสูงในชุดสูทสีเทาเงินคือกร กฤษณัย สามีที่เพิ่งแต่งงานหมาดๆ ของเธอ!

　　"เป็นไปไม่ได้!" แก้วกานดาคิดว่ามันเป็นภาพลวงตา เธอหลับตาลงและส่ายหัวทันที

　　แต่เมื่อเธอลืมตาและมองอีกครั้ง ลักษณะของชายคนนั้นก็ไม่เปลี่ยน

　　ถ้าเป็นคนอื่น เธออาจจำผิดได้ แต่นี่คือสามีหมาดๆของเธอ เธอจำไม่ผิด

　　ลักษณะของเขาคมราวกับมีด และความสูงของเขาอยู่ที่ 1.88 เซนติเมตรพอดี เขามีร่างกายที่แข็งแรงและเดินอย่างสง่างาม

　　ไม่ว่าชายผู้นี้จะทำอะไร เขาก็เหมือนกับสามีหมาดๆของเธอทุกระเบียด

　　“กร?” แก้วกานดาจ้องไปที่ชายคนนั้นและเรียกชื่อเขาโดยไม่รู้ตัว

　　เมื่อเขาได้ยินเสียงของเธอ สายตาของชายคนนั้นก็หันมาหาเธอ

　　เมื่อมองดูดวงตาของเขา แก้วกานดารู้สึกประหม่าจนเกือบลืมหายใจ

　　เธอไม่เคยคิดว่าสามี"ธรรมดาๆ"ที่เพิ่งแต่งงานกันจะกลายเป็นเจ้านายคนใหม่ของบริษัท

　　เธอมองเขาด้วยสมองอันมึนงง เธอรู้สึกราวกับว่าเธออาจจะระเบิด

　　สายตาของชายคนนั้นจ้องมาที่เธอครู่หนึ่งแล้วเดินจากไปราวกับว่าเขาไม่รู้จักเธอเลย

　　หลังจากสิ่งที่เขาเพิ่งทำไป หัวใจของแก้วกานดาก็ทรุดลงอย่างรวดเร็ว

　　เห็นได้ชัดว่าเขาคือกร กฤษณัย สามีของเธอ ทำไมเขาถึงมองเธอด้วยสายตาที่ไม่แยแสเช่นนั้น?

　　ผ่านไปครู่หนึ่ง ความคิดต่างๆ แวบเข้ามาในหัวของเธอ

　　สถานการณ์ที่เป็นไปได้มากที่สุดคือเธอกำลังฝัน มันเป็นความฝันที่ไม่สมจริง

　　กรอ่อนโยนและอดทนอยู่เสมอ เขาพูดและทำสิ่งต่าง ๆ อย่างสุภาพ เขาจะไม่แสร้งทำเป็นไม่รู้จักเธอ

　　เธอหยิกตัวเองอย่างแรงและขยับปากด้วยความเจ็บปวด เพียงพบว่านี่ไม่ใช่ความฝันเลย

　　เนื่องจากไม่ใช่ความฝัน จึงมีความเป็นไปได้อีกอย่างหนึ่ง ผู้ชายคนนี้อาจหน้าเหมือนกร แต่เขาอาจจะเป็นคนที่แตกต่างไปอย่างสิ้นเชิง

　　อมราดึงแก้วกานดาออกมาและดุเธอด้วยเสียงต่ำๆ “แก้วกานดา เธอรู้หรือเปล่าว่านี่โอกาสอะไร เธอกำลังทำบ้าอะไร”

　　แก้วกานดา ดลภารู้สึกหงุดหงิดเล็กน้อยราวกับว่าเธอถูกปลุกให้ตื่นขึ้นจากความฝันอย่างหยาบคาย

　　อมรากระซิบอีกครั้ง “เร็วเข้า ตามให้ทัน”

　　แก้วกานดาพยักหน้าและรีบตามเจ้านายคนใหม่ไปอย่างรวดเร็ว เธอซ่อนอารมณ์และเผชิญหน้ากับเจ้านายใหญ่ที่ดูเหมือนสามีใหม่ของเธออย่างมืออาชีพ

　　อมราเร่งฝีเท้าและไล่ตามเจ้านายคนใหม่และคนอื่นๆ เธอผลักประตูห้องจัดเลี้ยงให้นักข่าวและพูดว่า "ร่วมต้อนรับกรรมการและเจ้านายคนใหม่ของเรากันค่ะ!"

　　ขณะที่เสียงของอมราดังขึ้น ก็มีเสียงปรบมืออย่างดุเดือดในห้องประชุม ทุกคนจ้องไปที่ทางเข้า รอให้บอสใหญ่ผู้ลึกลับปรากฏตัว

　　แก้วกานดาอ้าปากค้างอย่างเงียบ ๆ และเดินตามหลังบอสใหญ่ใกล้ๆ หลังจากที่บอสใหญ่นั่งลงแล้ว เธอก็ยื่นเอกสารบางอย่างให้อย่างรวดเร็ว

　　แม้ว่าเธอจะได้รับการฝึกอบรมอย่างมืออาชีพ แต่ความจริงที่ว่าเจ้านายคนใหม่ของบริษัทใช่สามีหมาดๆ ของเธอจริงๆ ก็ยังทำให้เธอตกใจมากเกินไป เธอตัวสั่น และกระดาษสองแผ่นจากเอกสารในมือของเธอตกลงพื้น

　　แก้วกานดากำลังจะก้มลงหยิบเอกสาร แต่กรหยิบขึ้นมาก่อนเธอ จากนั้นเขาก็กระซิบข้างหูเธอว่า "รอผมที่บ้านคืนนี้"

　　ถ้ากรไม่พูดคำเหล่านี้ แก้วกานดาก็จะยังปฏิบัติต่อเขาเหมือนผู้ชายที่ดูเหมือนสามีของเธอเท่านั้น ทันทีที่เขาพูดแบบนี้ แก้วกานดาก็ใจหาย เธออึ้งจนลืมไปว่าต้องทำอะไร

　　โชคดีที่นักข่าวไม่ได้ให้ความสนใจเธอ ดังนั้นเธอจึงมีเวลาพอสมควรในการปรับอารมณ์

　　นักข่าวไม่ได้สังเกตเธอ แต่พนักงานตาคมของฝ่ายประชาสัมพันธ์ไม่พลาดฉากเล็กๆ นั้้น

　　ฝ่ายประชาสัมพันธ์มีความพร้อมสำหรับการจัดงาน และแผนกอื่นๆ ก็ให้ความร่วมมือเป็นอย่างดี กรมีเสน่ห์มากพอที่จะเป็นข่าว การแถลงข่าวเลยผ่านไปด้วยดี

　　ทันทีที่เจ้านายคนใหม่และกรรมการคนอื่นๆ ออกไป มัลลิการีบวิ่งเข้ามาแล้วพูดว่า "แก้วกานดา ที่เธอ ทำเอกสารตก"โดยไม่ได้ตั้งใจ" เมื่อกี้นี้ดีมาก - เธอดึงดูดความสนใจจากเจ้านายคนใหม่ของเราได้สำเร็จ"

　　แก้วการดาขมวดคิ้วเล็กน้อย เธอหันไปหาอมราและพูดว่า "ผู้จัดการอมราคะ ฉันจะกลับไปที่ฝ่ายขายหลังจากทำงานที่นี่เสร็จ"

　　เมื่อมองดูแก้วกานดาเบือนหน้าหนี มัลลิกาโกรธมากจนกระทืบเท้า “หล่อนเมินฉัน! หล่อนเพิ่งเมินฉัน! ทำไมหล่อนถึงหยิ่งนักนะ?”

　　อมราจ้องมองมัลลิกาและกล่าวว่า "อย่ามัวแต่สร้างปัญหาให้วุ่นวายทั้งวัน ถ้าเธอยังสร้างปัญหาต่อไป เธอจะเป็นคนต่อไปที่จะจากไป ถ้าเธอมีความสามารถเพียงพอ ทำหน้าที่ของตัวเองให้ดี ตราบเท่าที่เธอปีนขึ้นไปสู่ตำแหน่งที่สูงกว่าหล่อนได้ เธอก็จะมีคุณสมบัติที่จะหยิ่งผยองเช่นกัน”

　　มัลลิกาจ้องไปที่แผ่นหลังของแก้วกานดาขณะที่หล่อนเดินจากไป เธอกัดฟันแล้วตอบว่า “เข้าใจแล้วค่ะคุณญาติ”