แอบรัก

เหตุแห่งความหึง

บทที่ 17 แอบรักครั้งที่ 17 เหตุแห่งความหึง

‘ ผมไม่ได้คิดกับพี่ฟ้า เกินกว่าพี่ชายครับ ’

ตั้งแต่ฟ้าครามตัดสินใจคบกับบอลเขาเคยคิดว่ารับได้ทุกอย่าง แต่พอมาได้ยินประโยคที่น้องพูดออกมา ทำให้เขาแทบทรุด แต่ก็ทำได้แค่เดินไปหยิบจานตรงหน้าบอล เอาไปเก็บ

ฟ้าครามอยากจะหันไปมองหน้าน้อง แต่ก็ไม่กล้า ฟ้าครามรู้ว่าเพื่อนต้องสงสัย แต่ตอนนี้เขาแค่รู้สึกว่าถ้าอยู่นานกว่านี้เขาต้องปล่อยน้ำตาออกมาให้เพื่อนได้เห็นแน่ๆ

“ มึงไหวไหมฟ้าคราม ” ฟ้าครามอยากจะบอกเบสออกไปว่าไม่ไหวแล้ว แต่ก็ต้องเงียบเสียงไว้ เพราะสิ่งที่เคยคุยไว้กับเบสว่าถ้าเกิดวันไหนเขาไม่ไหวเขาจะตัดใจจากน้องทันที

“….เปล่า ” ถึงจะอยากร้องไห้แค่ไหนก็ทำได้แค่บอกปฏิเสธให้เบสมันสบายใจ

“ มึงไม่ต้องฝืนหรอกนะฟ้าครามถ้ามึงไม่ไหวมึงบอกกู กูสัญญาว่าจะไม่ทำอะไร กูขอแค่ได้อยู่ข้างๆมึง ก็พอ ”

ฟ้าครามหันไปยิ้มให้เบสก่อนจะเดินเข้าไปหาเงียบๆ เบสเหมือนมันจ