บทที่ 13 แอบรักครั้งที่ 13 ปลอบแบบพี่หมอ
“ คราม มึงรู้ใช่มั้ยว่ากูไม่ได้คิดกับมึงแค่เพื่อน” ผมตัดสินใจ บอกความรู้สึกของผม กับฟ้าครามในเย็นวันนี้
“ รู้ รู้มานานแล้วด้วย ”
“ แล้วมึงคิดว่าไง ”
“ กูขอพูดตรงๆนะเบสในเมื่อมึงพูดตรงๆกูก็จะพูดตรงๆ กูไม่เคยมองเป็นอย่างอื่นเลยนอกจากเพื่อน ” เป็นคำตอบ ที่ไม่เกินคาดหนัก เพราะผมก็คิดไว้อยู่แล้ว ว่าคำตอบต้องออกมาเป็นแบบนี้
“ ฮือ กูเข้าใจ ”
“ มึงไม่โกรธกูใช่มั้ย ”
“ กูมีสิทธิ์อะไรไปโกรธมึงล่ะ ฟ้าคราม แค่มึงยังยอมคุยกับกู กูก็ดีใจมากแล้ว ”
“ ทำไม กูจะต้องเลิกคุยกับมึงหล่ะ เบสกูรักมึงนะ แต่รักในฐานะเพื่อน แล้วกูก็เข้าใจมึงด้วยว่าการแอบรักใครสักคนหนึ่ง ความรู้สึกมันเป็นยังไง ”
“ อืม ” ผมตอบกลับไปสั้นๆแค่นั้น เพราะถึงผมจะเตรียมใจไว้แล้วว่าคำตอบจะออกมาเป็นอย่างนี้แต่พอได้รับคำตอบจริงๆ ก็ทำให้ผมไปต่อไม่เป็นได้เหมือนกัน
“ กูรักมึงเพราะฉะนั้น กูจะไม่
