Nos Ignotom

CHAPTER 54---Editing

“Guys, 10 ‘oclock from your left side.” Saad ni Timmy. Agad naman na nag tago sina Xian, Jin, at Dale sa mga drum na nasa loob ng gussaling iyon. Hindi nag tagal ay Nakita nila ang dalawang lalaki na nag-uusap. May na mga armas at may mask ang kanilang mga mukha.

“Grabe talaga si boss nu? Akalain mo nga namang reregalohan pala tayo ng isang berhen ngayong araw. Paniguradong mag aalburoto sa galit ang mga magulang ng dalagang iyon. HAHAHAHA hindi kasi nila pinipili kung sino ang kakalabanin kay ayan, anak nila ang nag hihirap ngayon. Sa ilang taon na pagtatrabaho ko sa organisasyon ay hindi ko pa nakikita na umabot sa puntong ito ang alitan ng Hamton at organisasyon.” Tatawa-tawang saad ng lalaki, sa porma at pananalita nito ay hindi maipagkakaila na isa ang lalaki sa taohan ng kanilang kalaban.

Hindi na napigilan nina Xian, Jin at Dale ang lumabas sa kanilang pinagtatagoan at mabilis na itinutok sa mga lalaki ang katana na kanina lang ay naroon nakasabit sa kanilang likoran. Nagulat Naman ang mga lalaki ng biglang may matalim na bagay na ang nakatutok sa kanilang mga leeg.

“What do you mean by that?” Seryosong saad ni Xian habang nakatotok ang sandata sa leeg ng lalaki. Kung nakakamatay lang ang tingin ay kanina pa sana bumulagta sa sahig ang mga lalaki dahil sa nakamamatay na tingin na iginawad ni Xian sa mga ito. Nanginginig ang kamay ni Xian dahil sa hindi mapigilang galit at takot na namumuo sa kanyang lob-loob.

“Mapapaty ko ang mga ‘to kapag may masamaang nangyari sayo Jel.” Iyan ang tumatakbo sa isip ni Xian.

Napalunok na lamang ng laway ang mga lalaki at nagkatinginan ang mga ito. Tila nag uusap ang kanilang mga mata kung kakanta ba sila o mananaatiling tikom ang kanilang bibig. Ngunit mas nangingibabaw ang takot nila sa maaaring gawin ng kanilang amo kung sakaling sila ay aamin. Napansin naman ni Dale ang pag aalangan ng mga lalaki kaya itinutok n’ya ang bitbit na pistol sa mga kaharap.

“Mag sasalita kayo o papasok ang bala ng aking baril sa inyong mga ulo?” gigil na saad ni Dale. Napapalunok na lamang ang dalawahabang nalilito pa rin kung ano ang nararapat na gawin sa sitwasyong iyon.

“Nalintikan na, patay kami nito kapag nalaman ni boss na nakapasok kaagad ang mga bibwit.” Sa isip isip ng mga lalaki. Hindi nila alam kung paanong na punta sila sa ganoong sitwasyon gayung kanina lang ay nag uusap lamang sila ng kasama. Nakomperma na nga nil ana hind inga basta basta ang mga batang minsan ng nagging usap usapan sa organisasyon. Tama nga ang mga kasamang minsan na nan aka engkwntro ang mga batang ito, hindi mo man lang maramdaman ang kanilang mga presensya at hayop naman talaga ang mga lakas ng loob ng grupo.

“Sagot!” Malamig na saad ni Jinn. Ang kanyang boses ay sing lamig ng Yelo ngunit ang intensidad ng kanyang winika ay parang apoy na nag aalab. Ramdam ang galit sa kanyang boses. Marahil ay dahil sa hindi ka nais-nai na narinig kaya ganun na lamang ang kanyang galit. Natatakot s’ya hindi para sa sarili kundi para sa maaaring kahihinatnan ng kanyang kapatid.

Ganun na lamang ang inis na naramdaman ng mag kakaibigan nang imbis na matakot at sumagot ang dalawang lalaki ay humalakhak lamang ang mga ito na para bang isang komedya ang kanilang narinig.

“Huwg ninyo kaming patawanin mga bata. Akala ninyo ba matatakot kami sa inyong mga laruan? Hahahahahahahaha huwag kayo rito mag la---Tang ina!” Sgaw ng lalaki. Hindi n anito natuloy ang. snasabi dahil binaril s’ya ni Dale sa balikat. Daplis lamang ito ngunit lintek nga naman sa sakit ang kanyang naramdaman.

“Sa susunod ay sa kukoti mo na apasok ang bala ng aking pistola kapg patuloy kang dumada ng mga walang kwentang bagay. Ngayon, sagutin mo ang tanong namin, Anong ibig mong sabihin sa sinabi mo kanina? Better explain it before I shoot you to dead! I’m f*****g serious so better speak up bago pa mag init lalo ang ulo ko sayo” pigil ang galit na turan ni Dale, hindi n’ya na napigilan ang sariing galit lalo na sa mga naririnig n’yang winika ng lalaki kanina.

“Pa—plano ni boss na iparape ang babaeng bihag namin!” Nanginginig na saad ng kausap ng lalaki kanina.

“Oh my God!” Iyak na saad ni Timmy, napakuyom na lamang ng kamao si Ron ng marinig iyon.

Hindi maintindihan ng mag kakaibigan kung ano ang gagawin matapos marinig ang rsinabi ng lalaki. Isa lang ang alam nila, kung hindi sila mag mamadali ay paniguradong habang buhay nilang sisisihin ang sarili kung may mangyari man na masama sa kanilang leader.

Jel’s POV

Nagising ako dahil sa isang malamig na tubig na lumukob sa aking katawan. Nakagapos parin ang aking kamay at paa habang naka-upo ako sa isang lumang silya.

Ramdam ko ang pamamanhid ng aking katawan, hirap ko rin na maimulat ang aking kaliwang mata dahal sa pag putok ng aking kilay.

“Gising na ang ating munting panauhin, ano? Na enjoy mo ba ang patimpalak natin kanina? Pasensya na at mukhang na sobrahan ang pagpapahirap ng aking mga taohan sa iyo. Sayang ang kinis ng iyong mukha, ngayon ay nababalotan na ito ng dugo. HAHAHAHA Kay gandang pagmasdan.” Saad ng lalaki, hinawakan n’ya ang aking mukha na para bang isa itong nakakamanghang bagay.

Hindi ko mapigilan na duraan ang kanyang kamay.

“Get off your filthy hands on my face b***h!” Matapang na saad ko.

Pinilit ko na hindi sumigaw ng biglang hilahin ng lalaki ang aking buhok. Pakiramdam ko ay mapupunit ang aking anit dahil sa higpit ng kanyang pagkahawak. Hinimas himas n’ya ang aking mukha.

“Matapang ka talagang bata ka, manang mana ka talaga sa iyong mga magulang. Dpat sa inyo ay tinuturuan ng leksyon.”

Binitawan n’ya ang aking buhok at hinimas himas ito pababa sa aking leeg. Iniiwas ko naman ang ang sarili dahl nakakadiri na mahawakan ng isang katulad nyang demonyo.

“E latag sa hapagkainan iyan.” Utos n’ya sa lalaki na nasa aking tabi.

Mabilis naman ako na pinakawalan ng lalaki at dahil sa sobrang kahinaan ay hindi na ako nakapag pumiglas pa ng hilahin ako nito papunta sa mesa na nasa aking harap. Pina higa ako nito sa mesa at ginapos ang aking kamay at paa.

“Anong gagawin nino sa akin?” Mahinang saad ko ng maramdaman ko ang mga kamay sa aking hita.

Huwag kang mag alala, ipaparanas sa iyo ng aking mga kamay ang sarap ng langit.

Parang biglang nadurog ang mundo ko ng ma realize ko ang kanilang binabalak. Kahit hirap na hirap ay pinilit kung magpumiglas, mawala lang ang mga kamay na patuloy na hinihimas ang aking katawan.

“No! Stop it! Stop!” Pagmamakaawa ko pa ngunit tanging halakhak lang ng mga demonyo ang aking naririnig,

“Tulonggg….” Hinang hina na saad ko.

Tanging pag luha nalang ang aking nagawa ng magsimula na ang kalalakihan na hubarin ang aking pang itaas na damit.

Jin…Xian… Helppp..

“Guys, 10 ‘oclock from your left side.” Saad ni Timmy. Agad naman na nag tago sina Xian, Jin, at Dale sa mga drum na nasa loob ng gussaling iyon. Hindi nag tagal ay Nakita nila ang dalawang lalaki na nag-uusap. May na mga armas at may mask ang kanilang mga mukha.

“Grabe talaga si boss nu? Akalain mo nga namang reregalohan pala tayo ng isang berhen ngayong araw. Paniguradong mag aalburoto sa galit ang mga magulang ng dalagang iyon. HAHAHAHA hindi kasi nila pinipili kung sino ang kakalabanin kay ayan, anak nila ang nag hihirap ngayon. Sa ilang taon na pagtatrabaho ko sa organisasyon ay hindi ko pa nakikita na umabot sa puntong ito ang alitan ng Hamton at organisasyon.” Tatawa-tawang saad ng lalaki, sa porma at pananalita nito ay hindi maipagkakaila na isa ang lalaki sa taohan ng kanilang kalaban.

Hindi na napigilan nina Xian, Jin at Dale ang lumabas sa kanilang pinagtatagoan at mabilis na itinutok sa mga lalaki ang katana na kanina lang ay naroon nakasabit sa kanilang likoran. Nagulat Naman ang mga lalaki ng biglang may matalim na bagay na ang nakatutok sa kanilang mga leeg.

“What do you mean by that?” Seryosong saad ni Xian habang nakatotok ang sandata sa leeg ng lalaki. Kung nakakamatay lang ang tingin ay kanina pa sana bumulagta sa sahig ang mga lalaki dahil sa nakamamatay na tingin na iginawad ni Xian sa mga ito. Nanginginig ang kamay ni Xian dahil sa hindi mapigilang galit at takot na namumuo sa kanyang lob-loob.

“Mapapaty ko ang mga ‘to kapag may masamaang nangyari sayo Jel.” Iyan ang tumatakbo sa isip ni Xian.

Napalunok na lamang ng laway ang mga lalaki at nagkatinginan ang mga ito. Tila nag uusap ang kanilang mga mata kung kakanta ba sila o mananaatiling tikom ang kanilang bibig. Ngunit mas nangingibabaw ang takot nila sa maaaring gawin ng kanilang amo kung sakaling sila ay aamin. Napansin naman ni Dale ang pag aalangan ng mga lalaki kaya itinutok n’ya ang bitbit na pistol sa mga kaharap.

“Mag sasalita kayo o papasok ang bala ng aking baril sa inyong mga ulo?” gigil na saad ni Dale. Napapalunok na lamang ang dalawahabang nalilito pa rin kung ano ang nararapat na gawin sa sitwasyong iyon.

“Nalintikan na, patay kami nito kapag nalaman ni boss na nakapasok kaagad ang mga bibwit.” Sa isip isip ng mga lalaki. Hindi nila alam kung paanong na punta sila sa ganoong sitwasyon gayung kanina lang ay nag uusap lamang sila ng kasama. Nakomperma na nga nil ana hind inga basta basta ang mga batang minsan ng nagging usap usapan sa organisasyon. Tama nga ang mga kasamang minsan na nan aka engkwntro ang mga batang ito, hindi mo man lang maramdaman ang kanilang mga presensya at hayop naman talaga ang mga lakas ng loob ng grupo.

“Sagot!” Malamig na saad ni Jinn. Ang kanyang boses ay sing lamig ng Yelo ngunit ang intensidad ng kanyang winika ay parang apoy na nag aalab. Ramdam ang galit sa kanyang boses. Marahil ay dahil sa hindi ka nais-nai na narinig kaya ganun na lamang ang kanyang galit. Natatakot s’ya hindi para sa sarili kundi para sa maaaring kahihinatnan ng kanyang kapatid.

Ganun na lamang ang inis na naramdaman ng mag kakaibigan nang imbis na matakot at sumagot ang dalawang lalaki ay humalakhak lamang ang mga ito na para bang isang komedya ang kanilang narinig.

“Huwg ninyo kaming patawanin mga bata. Akala ninyo ba matatakot kami sa inyong mga laruan? Hahahahahahahaha huwag kayo rito mag la---Tang ina!” Sgaw ng lalaki. Hindi n anito natuloy ang. snasabi dahil binaril s’ya ni Dale sa balikat. Daplis lamang ito ngunit lintek nga naman sa sakit ang kanyang naramdaman.

“Sa susunod ay sa kukoti mo na apasok ang bala ng aking pistola kapg patuloy kang dumada ng mga walang kwentang bagay. Ngayon, sagutin mo ang tanong namin, Anong ibig mong sabihin sa sinabi mo kanina? Better explain it before I shoot you to dead! I’m f*****g serious so better speak up bago pa mag init lalo ang ulo ko sayo” pigil ang galit na turan ni Dale, hindi n’ya na napigilan ang sariing galit lalo na sa mga naririnig n’yang winika ng lalaki kanina.

“Pa—plano ni boss na iparape ang babaeng bihag namin!” Nanginginig na saad ng kausap ng lalaki kanina.

“Oh my God!” Iyak na saad ni Timmy, napakuyom na lamang ng kamao si Ron ng marinig iyon.

Hindi maintindihan ng mag kakaibigan kung ano ang gagawin matapos marinig ang rsinabi ng lalaki. Isa lang ang alam nila, kung hindi sila mag mamadali ay paniguradong habang buhay nilang sisisihin ang sarili kung may mangyari man na masama sa kanilang leader.

Jel’s POV

Nagising ako dahil sa isang malamig na tubig na lumukob sa aking katawan. Nakagapos parin ang aking kamay at paa habang naka-upo ako sa isang lumang silya.

Ramdam ko ang pamamanhid ng aking katawan, hirap ko rin na maimulat ang aking kaliwang mata dahal sa pag putok ng aking kilay.

“Gising na ang ating munting panauhin, ano? Na enjoy mo ba ang patimpalak natin kanina? Pasensya na at mukhang na sobrahan ang pagpapahirap ng aking mga taohan sa iyo. Sayang ang kinis ng iyong mukha, ngayon ay nababalotan na ito ng dugo. HAHAHAHA Kay gandang pagmasdan.” Saad ng lalaki, hinawakan n’ya ang aking mukha na para bang isa itong nakakamanghang bagay.

Hindi ko mapigilan na duraan ang kanyang kamay.

“Get off your filthy hands on my face b***h!” Matapang na saad ko.

Pinilit ko na hindi sumigaw ng biglang hilahin ng lalaki ang aking buhok. Pakiramdam ko ay mapupunit ang aking anit dahil sa higpit ng kanyang pagkahawak. Hinimas himas n’ya ang aking mukha.

“Matapang ka talagang bata ka, manang mana ka talaga sa iyong mga magulang. Dpat sa inyo ay tinuturuan ng leksyon.”

Binitawan n’ya ang aking buhok at hinimas himas ito pababa sa aking leeg. Iniiwas ko naman ang ang sarili dahl nakakadiri na mahawakan ng isang katulad nyang demonyo.

“E latag sa hapagkainan iyan.” Utos n’ya sa lalaki na nasa aking tabi.

Mabilis naman ako na pinakawalan ng lalaki at dahil sa sobrang kahinaan ay hindi na ako nakapag pumiglas pa ng hilahin ako nito papunta sa mesa na nasa aking harap. Pina higa ako nito sa mesa at ginapos ang aking kamay at paa.

“Anong gagawin nino sa akin?” Mahinang saad ko ng maramdaman ko ang mga kamay sa aking hita.

Huwag kang mag alala, ipaparanas sa iyo ng aking mga kamay ang sarap ng langit.

Parang biglang nadurog ang mundo ko ng ma realize ko ang kanilang binabalak. Kahit hirap na hirap ay pinilit kung magpumiglas, mawala lang ang mga kamay na patuloy na hinihimas ang aking katawan.

“No! Stop it! Stop!” Pagmamakaawa ko pa ngunit tanging halakhak lang ng mga demonyo ang aking naririnig,

“Tulonggg….” Hinang hina na saad ko.

Tanging pag luha nalang ang aking nagawa ng magsimula na ang kalalakihan na hubarin ang aking pang itaas na damit.

Jin…Xian… Helppp..