Chapter 4 : ตบตีและเร่งเร้า SM NC
1027 Words
Chapter : 4
ภายในใจของฉันเต็มไปด้วยความรู้สึกที่หลากหลาย ทั้งความเกลียดชัง ความอับอาย และความสับสน ฉันรู้สึกหมดหนทางและไม่สามารถควบคุมสถานการณ์ได้ ความขัดแย้งในใจของฉันที่ไม่สามารถปฏิเสธความรู้สึกฟินได้ ทำให้ฉันรู้สึกเกลียดตัวเองยิ่งขึ้นไปอีก
“หึ ๆ ดีมาก คัทย่า” เอริกส์พูดด้วยเสียงที่เต็มไปด้วยความพอใจ “มึงแม่งโคตรร่านค*ยจริง ๆ”
“ไอ้เลว! ไอ้สันดานหมา! มึงคิดว่ากูชอบเหรอ? มึงคิดว่ากูทำแบบนี้เพราะกูอยากเหรอ?” ฉันสบถด่าเอริกส์อย่างไม่หยุดหย่อน ขณะที่ความเจ็บปวดและความกระหายยังคงทวีความรุนแรง
เอริกส์ยิ้มอย่างพอใจ ขณะที่เขาใช้มือจับสะโพกของฉันอย่างแนบแน่น และช่วยให้ฉันขย่มให้เขาได้อย่างเต็มที่ มันเป็นการยอมจำนนที่เต็มไปด้วยความเจ็บปวดและความขัดแย้งในใจของฉัน แต่ในที่สุด ฉันก็ไม่มีทางเลือกอื่น นอกจากจะทำตามคำสั่งของเขา
สัมผัสได้ถึงความแข็ง ความใหญ่และความร้อนลุ่มที่อยู่ในร่างกาย ฉันยังคงขย่มให้เขา เอริกส์ก็กำลังใกล้จะถึงจุดสุดยอดขึ้นทุกที ความหงุดหงิดและความเจ็บปวดของฉันเองก็เพิ่มพูนมากยิ่งขึ้น แต่ก็ไม่สามารถหยุดตัวเองได้อีกต่อไป
“เพี๊ยะ!! อร๊าง! มึงทำเหี้ยอะไรของมึงอีกเนี่ย...” เอริกส์ตีก้นฉันอย่างรุนแรง เขาทำให้ฉันสะดุ้งด้วยความเจ็บปวดที่พุ่งพล่าน ผิวหนังของฉันที่โดนกระทำอย่างรุนแรงแดงซ่าน มันร้อนผ่าว อีกทั้งยังแสบโคตร ๆ
“ก็ตีก้นมึงไง? ” เขาตอบกลับอย่างไรแยแส แม้จะเห็นว่าฉันร้องห่มร้องไห้และทุกข์ทรมาน “ถามมาได้ รอดูครั้งหน้าก็แล้วกัน กูจะใช้แส้เฆี่ยนให้เ**ยนไปเลย เ**ยนนะไม่ใช่เงี่ยน หรือจะเ****นก็ได้ ไม่สิ มึงน่าจะเ****นอยู่แล้ว เพราะดูอย่าง**ที่ซื่อสัตย์ของมึงนี่ มันแฉะไปหมดเลย น้ำจาก**มึงไหลเยิ้มจนชุ่มค*ยกูไปหมดแล้ว อา รู้สึกดีจริง ๆ ” เอริกส์ตีฉันไปพลางพูดกับฉันทำให้ฉันส่งเสียงครวญครางด้วยความเจ็บปวด ฉันบดค*ยของเขาทั้งน้ำตา
ไม่พอแค่นั้น เอริกส์ยังกระชากผมฉันด้วยรอยยิ้มที่หรรษาของเขา ขณะที่ถามคำถามชวนอึดอัดนี้ “ไหนบอกสิว่ามึงเสร็จไปกี่ครั้งแล้ว?” ฉันไม่อยากจะยอมรับมัน ไม่เลยสักนิด ร่างกายของฉันมันตอบสนองต่อเขาได้เป็นอย่างดี ผิดกับใจของฉันที่เต็มไปด้วยความเกรียดชังและโกรธแค้นต่อตนเอง
ฉันกัดฟันกรอดและกำหมัดแน่น พยายามอดทนอดกลั้นต่อคำตอบของตัวเอง ขณะพ้นออกมาจากริมฝีปากที่สั่นเทานี้ “สามครั้ง...”
“ต้องอย่างนั้น” เอริกส์ยิ้มด้วยท่าทีดี๊ด๊าในขณะที่กระชากผมฉัน ราวกับว่ามันเป็นเชือกผูกคอม้า และฉันก็เป็นม้าของเขา
ศีรษะของฉันที่หลุดจากการควบคุมของฉันไป มันพยายามเงยขึ้นพร้อมแอ่นไปด้านหลังตามแรงดึงของเอริกส์ “ร้องอีก! ร้องดังกว่านี้อีก!! บอกไว้เลยว่ากูชอบเสียงมึงโคตร ๆ ...ร้องเร็วเข้าสิ!!” เขาตะคอกข้างหูฉันด้วยน้ำเสียงของเขาที่แฝงไปด้วยความโมโหเป็นล้นพ้น
“อึ๊ก! อร๊าง!!” เอริกส์ยังคงตีก้นของฉัน เขาทำมันครั้งแล้วครั้งอีก ตีทั้งสองข้างรวมถึงสะโพกของฉันด้วย เขาทำมันอย่างรุนแรงและซาดิสม์ ไม่มีการปรานีใด ๆ
ฉันรู้ว่านี่คือการเอาคืนที่ฉันเคยทุบตีเขา เขาทำให้ฉันรู้สึกทรมานเหมือนที่เขาเคยเจอมา
...
ย้อนกลับไปเมื่อตอนนั้น
หลังโรงเรียน
เอริกส์ที่ผอมแห้งแรงน้อยเป็นเพียงแค่ผู้ชายที่น่ากลั่นแกล้งคนหนึ่ง ทุกครั้งที่ฉันเห็นเขา ฉันอดไม่ได้ที่จะทำให้เขาเจ็บปวดหรือไม่ก็ ให้เขาระลึกไว้เสมอว่าใครใหญ่
“มึงทำตัวไม่น่ารักอีกแล้วนะ กูบอกว่ากูอยากได้บุหรี่ร้อน ไม่ใช่บุหรี่เย็นที่เลี่ยนปากแบบนี้ แม่งเอ๊ย! ไม่ได้เรื่อง!!”
ฉันขว้างกล่องบุหรี่ใส่หน้าเขา ในขณะที่บังคับให้เขานั่งลงกับพื้น จากนั้นก็จับเขากระแทกเข่าอย่างรุนแรง ทำให้เขาเลือดกำเดาไหล
“กูขอโทษ เดี๋ยวกูจะไปซื้อมาให้ใหม่ กูจะเอาบุหรี่ตัวแพง ๆ มาให้มึงเลย ยกโทษให้กูเถอะ” เอริกส์รู้สึกผิดที่เขาทำได้ไม่ดีพอ
“ก็ดี กูยกโทษให้ แล้วก็ทำให้ได้ล่ะ แต่ก่อนที่มึงจะไปไหนต่อ กูขออีกสักรอบสองรอบ” ตอนนั้นฉันหยิบท่อนเหล็กขึ้นมาจากเขตก่อสร้าง จากนั้นก็ทำให้เขาทุกข์ทรมานด้วยการเฆี่ยนตี
...
ยิ่งครุ่นคิดกับเรื่องในอดีตมากเท่าไหร่ ฉันก็ยิ่งยิมยอมกับการโดนเขาเอาคืนมากเท่านั้น เนื่องจากฉันรู้สึกผิดและฉันก็ไม่สามารถขัดขืนเขาได้ ทั้งหมดค่อย ๆ ทำให้ฉันตกอยู่ในอำนาจการควบคุมของเอริกส์มากขึ้นเรื่อย ๆ
ที่สำคัญ เมื่อเทียบกันแล้ว ความรู้สึกที่ฉันกำลังเผชิญในตอนนี้มันน้อยนิดมาก เนื่องจากเอริกส์ระทมทุกข์ยิ่งกว่าฉันหลายเท่า ส่วนหนึ่งก็คงจะเพราะว่าเขายังไม่เอาจริง อีกส่วนหนึ่งก็เป็นไปได้ว่าเอริกส์ต้องการให้ฉันทรมานอย่างช้า ๆ แต่สม่ำเสมอ
"เร็ว ๆ สิ คัทย่า มึงทำได้ดีกว่านี้ เอาเลย! ทำมันให้ดีที่สุดตามแบบฉบับคนร่านอย่างที่มึงทำในคลิปของมึง ทำมันเดี๋ยวนี้!!" เอริกส์เร่งเร้าด้วยน้ำเสียงที่กระหาย พร้อมกระแทกสวนฉันอย่างอุกอาจและทำให้ฉันจุกเสียดแน่นท้องจนแทบอ้วกออกมา
ฉันทำตามคำสั่งของเขาด้วยการขย่มเขาแรงที่สุดและเร็วที่สุดเท่าที่ฉันทำได้ แม้ว่าขาของฉันจะสั่นจนอ่อนระทวยไปหมดแล้วก็ตามที
To be continued...
- Writer
