เพียงชั่วอึดใจร่างเปลือยเปล่าของคนทั้งสองก็สลับตำแหน่งยุทธศาสตร์เป็นเช่นดั่งภาพวาดหยินหยาง หญิงงามนอนราบอยู่เบื้องล่างเฉกเช่นเดิม เว้นก็แต่เพียงตำแหน่งของมู่จิวซินที่อยู่เบื้องบนเปลี่ยนไป
ใบหน้าหล่อเหลาแนบชิดกับบุปผางามอยู่เบื้องล่าง ส่วนแท่นหยกกล้าที่แสนมหึมาก็อยู่ในปากของหลันจิวฮวาอย่างพอดิบพอดี
“อ๊อกๆ แจ่บๆ” เอวสอบของมู่จิวซินยักซ้ายส่ายขวาราวกับพยายามทดสอบความอดทนของโฉมงาม ความยาวและใหญ่ของเขาช่างเต็มปากเต็มคำจนหลันจิวฮวาน้ำหูน้ำตาไหล แต่ถึงกระนั้นหญิงสาวหาได้กลัวไม่ นางอ้าปากรับดูดดื่มอย่างไม่แยแสความยาวใหญ่อันทรงพลังนั่น
“ฮวาเอ๋อร์ เจ้านี่ช่างเป็นแม่นางน้อยที่ขยันเรียนรู้ยิ่ง ดี! ข้าจะเริ่มบทเรียนขั้นต่อไปได้เร็วขึ้น” นัยน์ตาสีแดงฉานเป็นประกายเรืองรองคล้ายกับมีแสงไฟส่องนำพา
ลิ้นสากร้อนกดวนเลียบุปผางามเฉกเช่นเดิม เพิ่มเติมคือนิ้วเรียวงามของชายหนุ่มสอดเข้าไปในโพรงรักร้อนควบคู่กัน
