“ตั้บๆๆๆ แจ่บๆๆๆ” เสียงน้ำเกสรยามเมื่อหลั่งออกมาแล้วกระทบกับแท่งเอ็นอุ่นช่างเป็นเสียงสวรรค์นัก มันยังดังอยู่อย่างนั้นตราบจนบุรุษที่อยู่เบื้องบนร่างกายของโฉมงามจะสลายฤทธิ์สวาทในกายจนหมด
เวลาผันผ่านไปเนิ่นนานเพียงใดมิอาจล่วงรู้ ทว่าตอนนี้ร่างเปลื่อยเปล่าของคนทั้งสองต่างชโลมไปด้วยเหงื่อกาฬไหลโทรมกาย คนทั้งคู่กอดรัดฟัดเหวี่ยงประหนึ่งว่าจะหลอมรวมร่างกันให้เป็นหนึ่งเดียว ความเหนื่อยล้าจากการเสพสมไม่ได้ทำให้พวกเขารู้สึกอยากหยุดพักกับพายุปรารถนาครั้งนี้เลย
“อ๊ะ…อะ…อ๊า!!!” เสียงเล็กๆ กรีดร้องออกมาเป็นครั้งที่เท่าใดก็ไม่อาจทราบได้ ความเหนื่อยล้าคล้ายกับจะบั่นทอนลมหายใจของหญิงงามลงไปทุกที แต่ถึงกระนั้นหลันจิวฮวากลับคล้ายกับเสพติดรสสวาทไปเสียแล้ว
“ท่านมู่…ข้าทรมานเหลือเกิน…” หญิงงามพยายามเปล่งเสียงออกมาเบาๆ อย่างยากจะฝืนทน เพราะคนแซ่มู่ผู้นี้คล้ายกับโดนปีศาจร้ายเข้าสิงร่าง
“อืมมม ข้าใกล้แล้ว…อ่า…
